روز ١٥ مهرماه ١٤٠٢ – ٧ اکتبر ٢٠٢٣ دو ائتلاف “کنگرە ملیت‌‌های ایران فدرال” و “همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران” در شهر فرانکفورت آلمان، کنفرانس “در راه اتحاد فراگیر و دمکراتیک” را برگزار کردند.
هدف از برگزاری کنفرانس “در راه اتحاد فراگیر و دمکراتیک”، اعلام علنی “مبانی مشترک ما برای گفتگو در راه اتحاد فراگیر و دمکراتیک” بود.
متن کامل “مبانی مشترک ما برای گفتگو در راه اتحاد فراگیر و دمکراتیک” در پايان گزارش و همراه هر دو پيام افتتاحيه و پايانی، درج می شود.
کنفرانس “در راه اتحاد فراگیر و دمکراتیک” با اعلام يک دقيقه سکوت به ياد همه جانباختگان راه آزادی و با ادای احترام به مقاومت و مبارزه زندانيان شجاع و همه مبارزان توسط هيئت رئيسه کنفرانس (خانم ايراندخت انصاری و آقایان رحيم بندوئی و فاضل موسوی) گشايش يافت. سپس پیام گرداندگان این کنفرانس به سه زبان فارسی (ايراندحت انصاری)، آلمانی (خسرو اميری) و انگليسی (آسو صالح) قرائت شد.
ايراندخت انصاری قبل از قرائت پيام افتتاحيه به زبان فارسی، ضمن توصيف مقاومت فعال مبارز و شناحته شده زنان و حقوق بشر، خانم نرگس محمدی، انتخاب وی را به عنوان برنده جایزه نوبل صلح در سال ٢٠٢٣ از طرف کنفرانس تبريک گفت و این جایزه را در راستای تحقق اهداف جنبش زن، زندگی، آزادی تلقی نمود که با همراهی گرم و تشويق شرکت کنندگان همراه شد.
در بخش دوم کنفرانس، مسئولانی از طرف سازمانها و احزاب تشکيل‌دهنده هر دو ائتلاف و يا از طرف کميته برگزارکننده کنفرانس، چه به صورت پيام و چه به صورت گفتگو و يا سخنرانی، ضمن اشاره به پيشينه مباحث و روند آنها و همچنين ضرورت ارائه اين مبانی، به تشريح اساس مفاد آن پرداختند. صحبتهای آقای مصطفی هجری و گفتگوی خانم ايراندخت انصاری و آقای خالد عزيزی در اين بخش، امکان داد تا در بيانات توضيحی تاکيد شود که اين “مبانی مشترک برای گفتگو”، به معنی ارائه يک منشور و يا يک پلاتفرم جديد نبوده بلکه دراز کردن دست ياری به سوی همه آن جريانات سياسی که امر گفتگو بر مبنای اشتراکاتی ممکن را می پذيرند می باشد.
همچنين تاکيد شد که پروژه مذکور یک پروژه مشترک دو ائتلاف سياسی “کنگره مليتهای ايران فدرال” و “همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ايران” است اما آنان کاملا واقف هستند که هیچ حزب و حتی ائتلافی به تنهائی نمی‌تواند آینده ایران را طراحی کند. واقعيتی که در جنبش زن، زندگی، آزادی محرز شد. اضافه شد که اين پروژه، پروژه‌ای برای گفتگو است و در پروسه این گفتگو میتواند با ياری ديگران کامل شود و لازم است که در معرض قضاوت طیف‌های مختلف قرار بگیرد.
کنفرانس در بخش سوم خود دو پانل را تحت اداره خانم سيمين صبری و آقای حافظ فاضلی از طرف کميته تدارک دربرگرفت. علاوه بر نمايندگانی از طرف کميته برگزار کننده کنفرانس و يا احزاب عضو دو ائتلاف چون خانمها مونا سيلاوی و اومای رادمهر، و آقای ناصر بليده‌ای، مهمانهای سخنران (خانم مينا خانی، آقايان پرويز نويدی و حسين لاجوردی) جايگاه خاصی را دارا بودند. آقای پرويز نويدی که در راس هيئتی به نمايندگی از طرف رهبری حزب چپ ايران در اين کنفرانس شرکت نموده بود ضمن تاکید بر با ارزش بودن طرح “مبانی مشترک ما برای گفتگو …”، و همچنين طرح ايراداتی چند در مورد چگونگی روند گفتگوها و مشورتهای قبل از کنفرانس، اعلام نمود که حزب چپ ايران به سهم خويش برای تحقق هدف اتحاد فراگير همراهی لازم را به عمل خواهد آورد.
در فاصله ميان دو بخش بعدی کار کنفرانس، آقای دياکو مرادی طی توضيحات مبسوطی، فيلم ٢٠ دقيقه‌ای خود را تحت عنوان “يکسال جنبش زن، زندگی، آزادی” معرفی نمود. نمايش اين فيلم که به خوبی نمايانگر مقاومت و مبارزات جاری يک سال اخير در ايران بود، ضمن اينکه با استقبال بسيار زياد شرکت‌کنندگان در کنفرانس مواجه شد، موجی از همدردی و همراهی را با نسل مبارز کنونی برانگيخت که در چهره‌های حاضرين در کنفرانس به خوبی نمايان بود.
بخش پایانی کنفرانس ” در راه اتحاد فراگیر و دمکراتیک” به جلسه پرسش و پاسخ اختصاص یافت. فرصت معينی در اختيار شرکت‌کننندگان قرار گرفت تا ملاحظات و نظرات و انتقادات و پيشنهادات خود را طرح کنند. جمع قابل توجهی از شرکت‌کنندگان در اين بخش که توسط خانمها ناهيد جعفرپور و کتايون شانی و آقايان اسماعيل آگری نژاد و دياکو مردای اداره می شد، مشارکت قعال نمودند و نکات و موارد بسيار قابل تامل و مهمی را بيان نمودند که بی‌گمان در ادامه فعاليت مد نظر قرار خواهند گرفت. سپس آقایان حسن شرفی و یونس شاملی به نمایندگی از طرف کميته برگزارکننده کنفرانس در حد امکان به بخش عمده سئوالات پاسخ دادند.
پس از اين بخش، شاعرونویسنده بلوچ، محمدابراهیم اعلمی (ملقب به محمدبلوچ) يکی از شاهدان “جمعه خونين زاهدان” سروده خود را مبنی بر به تصوير کشاندن اين فاجعه با واژه و بيانی شاعرانه دکلمه نمود و موجب برانگيختن احساسات شرکت کنندگان و همچنين استقبال آنان شد.
پس از قرائت پيام پايانی کنفرانس، آقای رحيم بندوئی از طرف هيئت رئيسه کنفرانس در اظهاراتی مبنی بر اميدوار بودن به ادامه گفتگوها در راه اتحادی فراگير، تحقق آن را آرزو نمود و سپس از تلاش و زحمات همه دست اندکاران اين کنفرانس که موفق ارزيابی شد، قدردانی به عمل آورد و بدين‌ترتيب کنفرانس “در راه اتحاد فراگير و دموکراتيک” در فضائی صميمانه و در انتظار سمينار، کنفرانس و رايزنی‌های لازم در آينده به کار خود پايان داد.
کميته تدارک “کنفرانس : برای اتحاد فراگير و دموکراتيک”
١٨ مهرماه ١٤٠٢ – ١٠ اکتبر ٢٠٢٣
ضمائم :
– متن کامل “مبانی مشترک ما برای گفتگو در راه اتحاد فراگیر و دمکراتیک”
– پيام افتتاحيه کنفرانس
– پيام پايانی کنفرانس
“مبانی مشترک ما برای گفتگو در راه اتحاد فراگیر و دموکراتیک”
خیزش انقلابی بی سابقە در سراسر ایران کە بە دنبال قتل ژینا امینی (مهسا) از کردستان آغاز شد و با محوریت شعار زن، زندگی، آزادی تداوم یافتە، جنبشی سکولار، تکثرگرا و مدرن است کە موجب اتحاد و همبستگی بی نظیر مردم ایران در داخل و خارج برای سرنگونی رژیم تبعیض و استبداد جمهوری اسلامی و کسب بزرگترین پشتیبانی جهانی شدە است. در این شرایط حساس، همگرایی و همبستگی در میان احزاب و گروهها و شخصیتهای مخالف رژیم بە خواست عمومی مردم و همچنین بە ضرورتی برای اعتلای انقلاب کنونی و پیروزی آن تبدیل شدە است.
از نظر ما تلاش برای یک سیستم حکومتی جایگزین، حق هر فرد و جریانی است. ما امضاء کنندگان زیر که سالهاست با هم همکاری و همراهی داشته و داريم، خود خواهان حاکمیتی مبتنی بر دموکراسی، فدرالیسم و سکولاریسم در شکل جمهوری پارلمانی هستیم. اما تاکید میکنیم کە تحقق یک اتحاد فراگیر برای گذار از جمهوری اسلامی مستلزم اینست کە همگان دیالوگ بر مبنای مشترکات ممکن را بپذیرند و بکوشند تا زمینەساز اتحادی وسیع و دمکراتیک گردند. لذا آن الگویی از حاکمیت کە بتواند در شرایط کنونی بە کانونی برای اتحاد در میان مردم سراسر ایران تبدیل شود، بە نظر ما باید بر اصول و مبانی زیر استوار گردد:
١ – پذیرش مبانی و موازین دموکراسی مبتنی بر پلورالیسم برای شکل دادن بە ساختار سیاسی و اجتماعی آتی در ایران، پایبندی بە حقوق و آزادیهای بنیادی از جملە آزادی عقیدە و بیان، آزادی مطبوعات، آزادی احزاب و تشکلهای سیاسی و سندیکایی، لغو قوانین زن ستیز و آپارتاید جنسی و برابری کامل زن و مرد در همە شئون اجتماعی و سیاسی. آزادی پیروان ادیان و مذاهب مختلف، آزادی اقلیتهای جنسی و پایبندی به حقوق بین الملل در خصوص پناهندگان در کشور.
٢ – پذیرش و پایبندی بە منشور جهانی حقوق بشر (اعلامیەهای حقوق بشر، میثاقهای بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، حقوق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی). همچنین کنوانسیونهای بین المللی در زمینە حذف تبعیض نژادی، تبعیض بر علیە زنان، کودکان و کارگران، ممنوعیت شکنجە و اعدام، همچنین تمامی قطعنامه و کنوانسیونهای بین المللی به ویژه قطعنامه سازمان ملل درباره حقوق مردم بومی، پذیرش موازین مربوط بە حفاظت از جوامع اتنیکی و زبانی.
٣ – ما خواھان حاکمیتی بر مبنای دمکراسی پارلمانی و نظام جمهوری ھستیم کە در آن اراده و رای آزاد مردم بالاترین مرجع تصمیم گیری به شمار میرود. پارلمان/ مجلس دارای بالاترین اختیار بودە و نمایندگان بەصورت ادواری و با رأی مستقیم و آزادانە مردم انتخاب میگردند. سکولار بودن و جدائی ساختار دولت از نهاد دین یک اصل بنیادی حکومت آتی خواھد بود.
٤ – تفکیک و استقلال قوای سە گانە قانون گذاری، اجرایی و قضائی، رکن اصلی دمکراسی و حاکمیت قانون خواھد بود.
٥ – پذیرش تکثر و تنوع در جامعە ایران و ازجملە بەرسمیت شناختن ھویتھای ملی و اتنیکی متنوع در کشور، رفع ھرگونە تبعیضات و تامین حقوق ملیتھای ایران بە لحاظ سیاسی اداری، امنیت داخلی، اقتصادی و فرھنگی در چھارچوب اداره امور مناطق متکی بر ارگانھا و مجالس منتخب. رفع موانع سیاسی و عملی موجود برای توسعە اقتصادی و پیشرفتھای اجتماعی و فرھنگی در مناطق محروم و توسعە نیافتە و جبران تبعیض ھا در این زمینه.
٦ – بە رسمیت شناختن تحصیل بە زبان مادری و آموزش زبان فارسی بە عنوان زبان ارتباطی در سراسر در کشور.
٧ – گستردگی سرزمین، جمعیت و گوناگونی ملی، اتنیکی و اجتماعی و فرھنگی ایجاب میکند کە در ایران آتی تعھد بە عدم تمرکز قدرت در مرکز، مشارکت در قدرت سیاسی و سپردن ادارە مناطق بە خود مردم و نمایندگان مستقیم آنھا، مبنای حاکمیت سیاسی آیندە قرار گیرد. به باور ما شکل مناسب و شناخته شده بين‌المللی آن فدراليسم می باشد.
٨ – انحلال سازمانی سپاە پاسداران و ھمە موسسات و زیرمجموعەھای آن از جملە سازمانھای اطلاعاتی و نظامی موازی. ایجاد ارتش منظم، مطابق نرمھای شناختەشدە بین المللی و تحت امر دولت منتخب قانونی. وظیفە ارتش دفاع ازکشور در مقابل تھاجم نظامی خارجی است و در امور داخلی کشور مداخلە نظامی نخواھد کرد.
٩ – انحلال ارگانھای اطلاعاتی و امنیتی جمھوری اسلامی و زیر مجموعەھایش و در مقابل ایجاد سازمانی برای حراست از امنیت مردم در مقابل تھدیدات امنیتی، کە بە پارلمان و دولت منتخب پاسخگو باشد.
١٠ – پذیرش اصل احترام متقابل در روابط خارجی با دیگر کشورھا، لغو سیاست پشتیبانی و حمایت از گروھھای تروریستی در منطقە و تعھد بە اصل حسن ھمجواری با ھمسایگان بە عنوان عضو مسئول جامعە جھانی و حافظ صلح و تعھدات بین المللی در روابط میان کشورھا.
١١ – برنامە ریزی برای توسعە متوازن و پایدار، با توجە بە توان و ظرفیت اکولوژیک مناطق مختلف کشور و حراست از محیط زیست بدون تبعیض.
12 – ما بە نیروی مردم در داخل کشور به عنوان عامل اصلی تغییر و گام برداشتن عملی برای سازماندھی و متحد ساختن ظرفیتھای مبارزاتی تکیه می نماییم. در عین حال برای کسب پشتیبانی جھانی و جوامع دموکراتیک از مبارزه مشروع برای براندازی جمھوری اسلامی و استقرار یک نظام دموکراتیک و کثرتگرا تلاش میکنیم.
از نظر ما مبانی و اصول فوق الذکر میتواند مبنائی برای دیالوگ، ھمکاری و شکل گیری یک اتحاد وسیع برای سرنگونی جمھوری اسلامی و استقرار نظامی مردمی، دموکراتیک، عادلانە و پایدار باشد.
کنگره مليتهای ايران فدرال
همبستگی فراگير برای آزادی و برابری در ايران
مردادماه ١٤٠٢ – اگوست ٢٠٢٣ (انتشار : پانزدهم مهرماه ١٤٠٢ – هفتم اکتبر ٢٠٢٣)
پيام افتتاحيه کنفرانس : در راه اتحاد فراگير و دموکراتيک
( فرانکفورت، آلمان – ٧ اکتبر ٢٠٢٣ )
دوستان و ياران عزيز،
خوش آمديد!
یک سال از قتل حکومتی ژينا-مهسا امینی و خیزش کم نظيری که در پی آن و بر پايه خشم انباشته شده ناشی از دهه‌ها تبعیض، سرکوب، خشونت و جنايت حاکمان، پهنه ايران ما را در برگرفت، سپری شده است.
ما دو ائتلاف سیاسی “همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران” و “کنگره مليتهای ايران فدرال” ساليان متمادی است که با آگاهی بر ضرورت هرچه وسيعترنمودن دايره همکاری‌ها و همگرائی‌های ممکن ميان نيروهای سياسی اپوزيسيون دموکرات و ترقيخواه، به سهم خود در اين راه از تلاش باز نمانده‌ايم.
ما در ادامه فعاليتهای تاکنونی و در راستای پاسخگوئی به نيازهای جنبش “زن، زندگی، آزادی” و ضرورت هرچه فراگيرتر نمودن اتحاد و همکاری در ميان اپوزيسيون دموکرات و ترقی‌خواه، با ارائه طرح “مبانی مشترک ما برای گفتگو در راه اتحاد فراگير و دموکراتيک”، همگان را به گفتگو و رایزنی برای رسيدن به اين هدف بزرگ و تاريخی دعوت می نمائيم.
ترديدی نيست که تحقق یک اتحاد فراگیر مستلزم آنست کە اين نيروها، دیالوگ بر مبنای مشترکات ممکن را بپذیرند و مسئولانه بکوشند تا زمینەساز اتحادی وسیع و دمکراتیک گردند.
اين کنفرانس به ياری شما، با همکاری شبکه‌های خبری و رسانه‌ای، گام و آغازی مناسب در اين راه است. اين “مبانی مشترک”، نه، به معنی شرط نهائی اتحاد مزبور است و نه کنفرانس قصد دارد يک پلاتفرم ديگر به شمار پلاتفرمهای تاکنونی بيفزايد.
هدف اصلی اين کنفرانس، اعلام علنی “مبانی مشترک ما برای گفتگو در راه اتحاد فراگير و دموکراتيک” و آغاز گفتگوها و تبادل نظرات با نيروهای علاقمند به اين پروژه است. اين گفتگوها و تبادل نظرات در اشکال گوناگون از جمله سمينار، کنفرانس و رايزنی های متعدد ادامه خواهند يافت.
دوستان، ياران!
همچنان که می دانید رژیم جنایتکار در مقابله با خیزش انقلابی ” زن، زندگی، آزادی” از هیچ جنایتی فروگذار نکرده وصدها زن، مرد و کودک را به خاک و خون کشیده، دهها هزار معترض را زندانی کرده و زخمهای تازه‌ای بر پیکر تمامی مردمان ايران نشانده است.
ما کنفرانس خود را با گرامیداشت یاد تمامی مبارزین و جانباختگان راه آزادی وعدالت وادای احترام به زندانیان سیاسی که شجاعانه از پشت دیوارهای زندان همچنان همبستگی و پشتیبانی خود از مبارزات مردمان ایران را فریاد می زنند، آغاز میکنیم.
کنفرانس امروز ما در شرایطی برگزار می شود که حکومت همچنان وحشیانه به سرکوب معترضین ادامه می دهد.
در چنین وضعیت و مقطع حساس تاریخی، ما صميمانه دست ياری به سوی تمامی نيروهای اپوزيسيون دموکرات و ترقيخواه دراز می‌کنيم. ما بر اين باوريم که شکل‌گيری اتحادی فراگير و دمکراتیک، گامی عملی و جدی است در همراهی با مردمان ایران که خواهان سرنگونی اين رژیم هستند.
با اين اميد، از حضور همه شما که به دعوت ما پاسخ مثبت داده‌ايد، بسيار سپاسگزاريم. بدون شک شرکت شما غنای بيشتری به اين کنفرانس خواهد بخشيد.
بار دگر خوش آمديد!
“کنگره مليتهای ايران فدرال”
“همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران”
فرانکفورت، پانزدهم مهرماه ١٤٠٢ – هفتم اکتبر ٢٠٢٣
پيام پايانی کنفرانس : در راه اتحاد فراگير و دموکراتيک
دوستان و ياران عزيز،
در جریان خیزش انقلابی ژینا مردمان ما نشان دادند که خواستار عبور از جمھوری اسلامی جنایتکار و در پی آن استقرار سیستمی مترقی و انسان محور هستند. ما این کنفرانس را در هم صدایی با فریادها و خواست‌های آنان که بیش از یک قرن است برای حقوق انسانی خود جانفشانی می‌کنند با هدف اعلام علنی “مبانی مشترک ما برای گفتگو در راه اتحاد فراگير و دموکراتيک”، برگزار کرديم.
نقشه راه ما برای ديالوگ و رايزنی، ایجاد اتحادی هرچه وسیع‌تر و گسترده‌تر است. اين امر بدون تبادل افکار و ایده‌ها و به بحث گذاشتن راهکارهای عملی و یافتن مؤثرترین شکل ھماھنگی و ھمکاری در میان نزدیک‌ترین جریان‌ها و نیروهای مخالف استبداد و تمامیتخواھی، امکان پذير نخواهد بود.
وجود جریان‌ھا و نیروھای سیاسی متنوع، با افکار و برنامه های سیاسی متفاوت، بازتاب وجود اقشار مختلف مردمان ایران با خاستگاه‌ھای گوناگون اجتماعی است. دستیابی به ساختاری سکولار و دموکراتیک با حاکمیت قانون، مستلزم همکاری بخش وسیعی از جریان‌ها و نیروهای اپوزیسیون اثر گذار می‌باشد. برای رسیدن به چنین ھدفی، اميدواريم گفتگوهای آغاز شده در اين راه، طی کنفرانس‌ھا و سمینارهای متعدد و رايزنی‌های آتی، ادامه يافته و بخشهای گسترده‌تری از نيروها و جريانات را دربرگيرد.
با امید و با تلاش مداوم تا پیروزی جنبش “زن، زندگی، آزادی”، از همه‌ی شرکت کنندگان در این کنفرانس که دعوت مارا پذیرفتند و به شکل حضوری و آنلاینی به ما پیوستند، صمیمانه قدردانی می‌نمائیم. انتظار ما از شما این است که با انتقادهای سازنده و پیشنهادهای مفید و عملی ما را در برگزاری و پر بار نمودن اینگونه کنفرانس‌ها یاری رسانید.
ما دوباره دست یاری به سوی همه آن نيروهائی که ديالوگ بر مبنای اشتراکات ممکن را می پذيرند، دراز می کنيم. ما عمیقا بر این باوریم که تلاش مشترک ما گامی عملی و جدی، در جهت خواست رهائی از رژیم جھل و جنایت ولی فقیه و به ثمر رساندن انقلاب است.
“کنگره مليتهای ايران فدرال”
“همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران”
( فرانکفورت، آلمان – ٧ اکتبر ٢٠٢٣ )