نمایندگان سازمانهای ملیتهای عرب، کرد، بلوچ، ترک آذربايجانى، ترکمن و دیگر ملیتها و اقليتهای ایرانی در دهمین نشست اقلیتهای سازمان ملل متحد در مقر شوراى حقوق بشر این سازمان در ژنو شرکت کرده و به بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران و حقوق ملیتها و اقلیتها در این کشور پرداختند.
در آغاز این نشست که در روزهای پنجشنبه 30 نوامبر و جمعه 1 دسامبر 2017 در مقر سازمان ملل متحده در ژنو، به ریاست طارق الکردی، کارشناس سودانی و تحت عنوان «جوانان اقلیتها» برگزار شد، زيد بن رعد الحسين، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد بر ضرورت تلاشهای بینالمللی برای حمایت از حقوق اقلیتها به ویژه در مناطق درگیریها تاکید کرد.
فرناندو وارینس، گزارشگر جدید سازمان ملل در زمینه امور اقلیتها نیز در این نشست گزارش مفصلی درباره اوضاع اقلیتها در جهان ارائه کرد.
جوانان ملیتها و اقلیتها
با توجه به موضوع این نشست که «جوانان اقلیتها» اعلام شده بود، هیاتی از جوانان سازمان حقوق بشر اهواز، سازمان زنان اهوازی، مرکز مطالعات اهواز و حزب تضامن دموکراتیک اهواز، در این نشست حضور یافته، مشکلات و اوضاع مردم عرب اهواز را گزارش کردند.
نمایندگان سازمانهای عرب اهوازی در این نشست گزارشهایی درباره آنچه که «سرکوب امنیتی، به حاشیهراندن، سرکوب فرهنگی، محرومیت از زبان مادری و موج گسترده اعدامها علیه فعالان اهوازی، گفتمان عربستیز رسانهها در ایران» نامیدند، سخنرانی کرده از آن به عنوان بخشی از مهمترین مشکلات ملت عرب اهواز یاد کردند.
صالح حمید که به نمایندگی از سازمان حقوق بشر اهواز در این نشست حاضر بود، گفت: «ایران یک کشور متنوع از نظر نژادها، فرهنگها، زبانها و ادیان است، اما اقلیتها در ایران از تبعیض و به حاشیه رانده شدن و همچنین از ظلم مضاعفی که به ویژه در زمینه آموزشی بر آنها تحمیل میشوند، رنج میبرند. رژیم حاکم بر ایران زبان فارسی را به عنوان تنها زبان رسمی تحمیل کرده و مواد درسی تنها بر روی ادبیات، تاریخ و فرهنگ فارسی تمرکز کرده و حق دیگر زبانها و فرهنگهای اقوام از جمله عربها، کردها، بلوچها، ترکهای آذربايجانى و دیگران را نادیده میگیرد. مشکل دوم این است که مواد درسی بر اساس گفتمانی که به طور کل اقلیتستیز و به ویژه عربستیز، ترکستیز، سنیستیز است، تهیه شده است».
مونا سیلاوی نیز به نمایندگی از سازمان زنان اهوازی و حزب تضامن دمکراتیک اهواز در نشست اقلیتهای سازمان ملل درباره «جوانانی که به دلیل فعالیت سیاسی در صف انتظار اعدام ایستادهاند» سخن گفت.
او همچنین درباره پدرش یوسف سیلاوی که گفته شده از سال 2009 توسط نهادهای امنیتی ایران ربوده و از آن زمان تا کنون هیچ اطلاعاتی درباره سرنوشت او در دست نیست، خطاب به هیات نمایندگی جمهوری اسلامی ایران که در این نشست حاضر بود، گفت «چگونه است که بیش از 12 نهاد امنیتی در ایران به طور موازی فعالیت میکنند، ولی هیچ اطلاعی از سرنوشت پدر ربوده شدهام ندارند».
در این نشست، نمایندگان سازمانهای آذربایجانى ایران مسايل دستگیریهاى فعالان فرهنگی و «رواج گفتمان نژادپرستی عليه ترکها در رسانههای فارسیزبان و از جمله تلویزیون رسمی ایران» را مطرح كردند.
شاهین هلالی خیاوی و امیر ماکویی نمايندگان سازمان “اهراز ” در رابطه با «آموزش فراگیر و پخش رسانهها در عصر دیجیتال براى جوانان و نيز نقش جوانان از اقلیتهای مختلف به عنوان عاملان تغییر مثبت برای صلح و ثبات» سخنرانی کردند. هر دو سخنران در رابطه با آنچه که «نقض حقوق بشر در خصوص آذربایجان و همچنین اقلیتهای دیگر در ایران و در رابطه وضعیت تبعیض و اسیمیلاسیون» نامیدند، سخن گفتند.
شرکتکنندگان بلوچ مانند جمشيد اميرى حاضر در نشست اقلیتهای سازمان ملل موضوع «اعمال فشار بر اهل سنت در اقلیم بلوچستان» را مطرح و نیز گزارشهایی درباره «فقر شدید و به حاشیهراندن مناطق بلوچنشین» ارائه کردند.
فعالان کُرد مانند آزاد صلواتى و تيمور الياسى و دكتر افراسياب شكفته، در سخنرانىهاى جداگانه خود به «روند تبعض، اعدام، قتل و دستگیریهای بیرویه کولبرها و سرکوب گسترده مردم معترض کردستان عليه كشتار عمدى كولبرها» پرداختند و از «ستم ملی علیه کردها و سایر ملیتها در ایران» سخن گفتند.