جو امنیتی و بیکاری و تبعیض از صفات سیاستهای رژیم علیه مردم عرب اقلیم اهواز است، اینها هیچکدام کم نبودند، روز بروز شاهد الودگی ناشی از فقر و زندگی کردن در میان فاضلاب در شهرکها و شهرهای کوچک عرب نشین در اقلیم اهواز انقدر ابعاد بزرگی به خود گرفته است، که حتی صدای بعضی از روزنامه های حکومتی را در اروده است.
درج اخبار فقر و الودگی و بیکاری در اکثریت شهرهای عرب نشین اهواز، نه ناشی از توجهات این روزنامه های حکومتی به وضعیت فلاکتبار معیشتی مردم عرب ایران است، بر عکس ناشی از ترس و نگرانی انان از شورش مردمی است که در عین قرار گرفتن بر روی ذخایر نفت و گاز، شاهد به یغما بردن ان از سوی حکومت و اباد کردن مناطق مرکزی ایران از این ثروت است، که دهها سال از ان مردم بومی اقلیم اهواز از ان محروم هستند.
در هفته اخیر همین مردم و بخصوص جوانان عرب در شهرهای خفاجیه (سوسنگرد) و حویزه در اعتراض به عدم استخدام انان در شرکت نفتی پرشیا که در جند کیلومتری این شهرها و در مناطق عربی به استخراج نفت و گاز مشغول هستند، مقابل فرماندداری این شهرها تجمع اعتراضی برای چهارمین بار در دو سال گذشته کردن، اما شرکتهای سپاه غیر بومیان را از اصفهان و شیراز و یزد و تهران استخدام میکنند.
خبرگزاری ایسنا، در گزارشی تصویری، زندگی مردم روستای عرب نشین «قلعه چنعان» اهواز را نشان داده است.
این تصاویر نشان میدهد که پس از 38 سال از پیروزی انقلاب ایران، مردم این روستا بسیار فقیر هستند و در وضعیت بغرنجی زندگی میکنند، به گونهای که علاوه بر توسعه نیافتگی، خدمات اولیه در روستا بسیار ضعیف است به گونهای که حتی آب آشامیدنی را مردم از دوره گردها میخرند.
این تصاویر نشان میدهد، علیرعم عبور لولههای انتقال نفت از روستای «قلعه چنعان» اما مردم از خدماتی همچون شبکه انتقال فاضلآب و همچنین جمعآوری زباله، بیبهرهاند. کودکان هم در فضایی غیر بهداشتی در کنار زباله و فاضلآبهای خانگی، بازی میکنند.
حال باید پرسید که چرا با مردمانی که صاحب نفت و گاز هستند، این چنین رفتار میشود، ایا غیر از این است که حکومت و مرکزنشینان اهمیتی به زنده ماندن و انسان بودن انان نمیدهند و فقط در فکر گسترش مناطق مرکزی خود هستند، این تبعیض در دادن شغل و سرکوب جوانان عرب، انان را به سوی مقابله و خشونت نخواهد کشید.
بیش از 30 است که همین رفتار با ملیتهای عرب، کرد و بلوچ و ترکمن و ترک ایران رفتارمیشود و حالا موقع ان رسیده است که رژیم باید تصمیم بگیرد و حقوق ملیتها را احترام بگذارد، در غیر این صورت عواقب هر اتفاقی بر گردن ددمنشان سپاه و نظام ولایت فقیه است که با شعارهای دروغین خود حتی از کشتن اطفال و گرسنه کردن مردم در مناطق ملیتها ابایی ندارد.