سرانجام باراک اوباما رئیس جمهورآمریکا بعد ازحدود هشت سال درتاریخ 22-اکتبر2011 طرح خروج تمام نیروهای آمریکایی ازعراق را اعلام کرد.
در ابتدا می خواهیم به چند موضوع مهم بپردازیم، آیا عراق با داشتن موقعیت حساس ژئوپولیتیک،ژئواستراتژیک وژئواكونوميک خاص خود درمنطقه توانسته مکانیسم سیاسی،نظامى”دفاعى”واطلاعاتی خودراکه بدلیل سقوط نظام سابق عراق بصورت کامل منحل ودر نهایت ازدست داده را باسازی کند؟!
وهمچنین مشکلات فراوانی ازقبیل مشکلات اقتصادی وزیرساختی وکمبود خدمات ازقبیل برق،آب وبيكارى واضافه براين مشكلات خطيری ازقبیل وجود احزاب و گروهای” تندروومسلح” که دارای ایدئولوژی دینی ومذهبی که بیشتر آنها تابع خط ومشی خارج از مرزعراق هستند. آیا حکومت کنونی عراق توانسته این مشکلات اساسی ومتراکم که بیشتر آنها ساخته وپرداخته ازخارج مرزهای عراق مى باشد را حل ودرنهایت چاره ای بیندیشد؟
آیا نفوذ بی حد واندازه بعضى از کشورهای همسایه عراق بعد از خروج نیروهای آمریکایی بیشتر خواهد شد؟!
براستی ضعیف نگه داشتن کشورعراق آن هم کشوری که دارای موقعیت بسیارمهمی که در پاراگرافهای بالاذکرکردیم درنهایت به نفع چه کسی خواهد بود؟!.
آیا کشور عراق می توانداز این امتحان بسیارسخت ودشوارومشکلات فراوان وچالش های عد یده موفق ودر نهایت پیروزشود؟!…
آری کشور عراق با داشتن تاريخ وفرهنگ بسیار غنی این پتانسیل را دارد که از این امتحان بسیا دشوار عبور ودر نهایت پیروزخارج شو د، این منوط به یک سری شرایط می باشد که سعی میکنیم ازطریق این مقاله بصورت خلاصه شرح وتوضیح دهیم.
در ابتدا به مشکلات داخلی عراق می پردازیم همان طور که می دانیم ساختارجمعى عراق متشکل ازاقوام و ملیت ها ومذاهب گوناگون مي باشد.عراق با اینکه دارای تنوع قومی ومذهبی فراوان وعديده ای می باشد که شامل عرب،كرد،تركمن،مسلمان،” سنى وشيعه” صبی ها یا سابئين، آشوری ها،مسحيان وهستند، اما عراق با داشتن این همه تنوع قومی ومذهبی توانست
درطول تاریخ خود با کمال صلح وآرامش این همه اطیاف گوناگون قومی ومذهبی درجغرافیای عراق زندگی کنند. البته ناگفته نماند جزملیت کورد که حدود هفت دهه برای حکومت خودمختار با نظام های متما دی اختلاف ودر بعضی اوقات مبارزات مسلح را در پیش گرفته بوده اند اما در نهایت توانستند با نظام سابق عراق برموضوع منطقه خودمختار به توافق برسند.
اما اين آرامش وصلح بین اقوام ومذاهب عراق بعد از سقوط نظام سابق “نظام بعثی” درسال 2003 بصورت کامل از بین رفت.
اما عوامل ودلایل که باعث ازبین بردن این صلح وآرامش چندین هزارساله گذشته عراق شده است چیست؟!
ازجمله عواملی که می توان به آن اشاره کرد موضوع سقوط نظام سابق ومنحل کردن تمامی موسسات ارتش واطلاعات وهمچنین تروروکشتن یا به نوعی تصفیه کردن تمامی شخصیت های سياسى مدنی که می توانستن برای کشورشان مفید وسازنده با شند وهمچنین دامن زدن به موضوعات بسیار خطیرآن هم موضوع مذهبی وتحریک کردن دیگرقومیت ها یا به نوعی به جان افتادن قومیت ها ودر اینجا میشود به موضوع اختلاف بین قومیت کرد وترکمن که هزاران سال متمادی در کمال صلح وآرامش درکنارهم زندگی کرده بوده اند برای یک آن همه این معادلات فروریخته ودرنهایت دچار تنش ودرگیرهای خون باری شده اند. این یکی ازدلایل ناآرامی ها وعد م ثبات در عراق آن هم بعد ازهشت سال که ازسقوط نظام سابق عراق می گذرد همچنان باقی است.
اما به راستى دامن زدن به اینگونه اختلافات بسیارخطرناک ودر نهایت دارای عواقب ناگواربرصلح وامنیت عراق وهمچنین منطقه وجهان به نفع چه گروهی یا حزبی یا کشوری خواهد بو د؟!…
همه می دانیم که آمریکا ومتحد ینش مصالح ومنافع اساسی ازقبیل منافع ژئوپولیتیک،ژئواستراتژیک وژئواكونوميک درعراق ومنطقه داشته ودارند وبه همین دلیل اقدام به سرنگونی نظام سابق عراق “نظام بعثی” کردند، که در نهایت طبق اعلام ر ئيس جمهورايالات متحتده آمریکا آقا ی باراک اوباما تمامی نیروهای نظامی آمریکا را تا اواخرسال 2011خاک عراق راترک خواهند کرد.
اما ايا دخالت ها درامور داخلی کشورعراق بعد از خروج قوای امریکایی متوقف خواهد شد؟!
زیرا بعضی از کشورهای همسایه عراق به این بهانه ها ودلایل مبارزه خود با نیروهای آمریکا وبه قول خویش “خودشان” مبارزه با اشغالگروامپریالسم جهانی به دخالت های بی حد وحدود خود به زعم خود صحه وشرعیت می دهند ولی حال سوال اینجاست که آیا بعد ازخروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق این کشورهای همسایه دست از این دخالت های خود برخواهند داشت؟!
بنا به داده های گذشته وحال و نوع نگریستن بعضی از کشورهای همسایه عراق و بخصوص رژیم ایران نخواهند گداشت که عراق ثبات و امنیت را تجربه کند؛ چرا که چنین موفقیتی برای عراق به مانند زهری است که ان را متوجه خود میدانند.
حال کسی که این مقاله را میبخواند از خود می پرسد مگر نویسنده این مقاله ازآینده مطلع است.
ولی من به آن شخصی که این سوال درفکر آن طنین انداخته چنین عرض خواهم کرد نه تنها چیزی بنام صلح وامنیت برای چندین سال آینده عراق فراهم نخواهد شد بلکه این دخالت های بی حد به نوعی افزایش داده خواهد داشت زیرا به این دلیل که بعضی از کشورهای همجوارعراق ازعدم صلح وامنیت عراق بهره های بسیار فراوانی از قبیل منافع ژئوپولیتیک،ژئواستراتژیک وژئواكونوميک وهمينطورعد م ثبات درعراق را یکی ازاصلیترین برگ
ه ها یا به نوعی ضمانت بقای نظام خود داشته ومی دانند.
به عنوان مثال میتوان به دخالت های بسیارخطیروبی حدوحدود نظام حاکم در ایران می توان اشاره کرد آیا این همه تاسیس موسسات خیریه در اقصا نقاط کشورعراق ازقبیل موسسه خیریه سامرا،موسسه انصارالمهدی،موسسه سيدالشهدا و ده ها موسسات ازاین قبیل
که بنام موسسات خیریه وفرهنگی در اقصا نقاط عراق مشغول فعالیت هستند به راستی این چه توجیهی می تواند داشته باشد كه نظام جمهوری اسلامی ایران دارای این همه موسسات گوناگون مى باشد؟!…
وهمینطورحمایت کردن ازگروهای تندروودارای ایدئولوژی دینی مثل گروه یا ارتش مهدی”جیش المهدی”حزب بدروده ها حزب وگروهای تندرو ومسلح دیگراین چه استدلال وتوجیه منطقی جزء ایجا د نارآمی وعدم ثبات درکشورعراق می تواند داشته باشد.
وهمینطور ارسال اسلحه وآموزش دادن بمب سازی وترورشخصیت ها که بارها در گذارشات عدیده ای بصورت محرزثابت شده است که نظام جمهوری اسلامی ایران ازطریق نیروهای سپاه قدس این گروهک هارا آموزش وکمک های اطلاعاتی و لوژستیک به آنها ارائه می دهد چه دلیلی می تواند داشته با شد؟!
اما درنهایت به این نتیجه می رسیم که نظام جمهوری اسلامی ایران برای طول عمرنظام دینی خود وتحقق شعارهای نظام خودازقبیل صدورانقلاب اسلامی به منطقه وجهان وهمچنین منتقل کردن چالش ها ومشکلات سیاسی،اقتصادى،فرهنگی ودیگر مشکلات نظام به خارج ازمرزهای خود وهمچنین حفظ کردن مناطق مرزی خودکه دارای مشکلات فراوان با مردم این اقلیم ها وبخصوص مناطقی از قبیل کردستان واقلیم اهوازکه دارای اهمیت فراوان ژئوپولیتیک،ژئواستراتژیک وژئواكونوميک برای نظام حاکم درتهران
میباشد بنابراین نظام جمهوری اسلامی ایران به این راهکارنظامی وسیاسی وامنیتی خود که برای حفظ این مناطق حساس ومهم به این نظریه کاملانظامی وامنیتی سحه می گذارد که جبهه مبارزات خود با این تهدیدات را به خاک عراق منتقل کند. می توان اضافه بردلایل ذکرشده فوق به موضوع بمباران کردن مناطق شمال عراق در ما ه هاى اخیراشاره کرد.
آیا دستورخروج افراد پناهجویان عرب اهوازی دراوردوگاه الولید که تعداد آنها 95 نفربیش نیست وهمچنین دستورتخلیه اردوگاه اشرف در عراق که هنگام سفروزیرخارجه ایران آقای صالحی در نشست خبری با همتای عراقی خود آقای هوشیار زیباری در بغداد داشته اند خبرخروج اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران راتا اوخرسال جاری اعلام کرد آیا این بزرگترین دلیل نیست که نظام حاکم در تهران نفوذ ودخالت های خود حتی در حساسترین جای حکومت عراق دسترسی واختیارات گسترده ای دارد این چه دلیلی ومفهومی می تواند داشته باشد؟!
اما در نهایت عراق می تواند برچالش ها وموانع ثبات خود آن هم بعد از خروج نیروهای نظامی آمریکا غلبه ودر نتیجه به صلح وامنیت کامل دسترسی پیدا کند؟!
به صورت یقین اگرنظام های از نوع سیاست های جمهوری اسلامی ایران در همسایگی عراق باشند نه تنها عراق بلکه تمامی منطقه درحال چالش وبی ثباتی خواهند ماند واین یک تهدید بسیارخطیری برای صلح منطقه وجهان خواهد بود.
به امید صلح وآرامش برای تمامی اقصاء نقاط جهان
8 نوامبر 2011