جمهور هدف های کدام جبهه را دنبال میکند که نهایتا به تسلط بر تمامی اقتصاد و امور ایران خواهد انجامید و در صدد بوجود اوردن یک سیستم واحد و یکدست و عاری از هر نوع انتقاد به مانند رژیم حاکم بر چین و یا کره شمالی. اما حکومت ولایت فقیه و سپاه پاسداران حساب یک چیز را نکرده اند و حتی اگر به ان فکر کرده اند، به دلیل فساد و امنیتی بودن جامعه،گرانی ، بیکاری و اعدام های پی در پی، کاری برای توقف ان نمیتوانند بکنند… و ان بیداری مردم در دوران عصر انترنت واگاهی به حقوق خود و شناخت دلایل مصیبت های وارده به انان، و بخصوص ملیت های بشدت تحت ستم ایران است.
جبهه حامیان ریئس جمهوری ،سپاه و بیت خامنه ایی هستند، که یکی نیروهای نظامی و اقتصاد را در دست دارد و دومی که تمامی ارگانهای قضایی، شرعی و به اضافه مجلس، که قدرتمند ترین انان شورای نگهبان است، که گوش به فرمان خامنه ایی و در حمایت از دولت و پس زدن هر انتقادی از دولت، منتقدین را تهدید به عدم تایید صلاحیتشان برای دور بعدی انتخابات مجلس میکند.در خبری که در پیک نت امده میخوانیم که
یادداشتی، در روزهای اخیر، از طرف علی مطهری – فرزند آیت الله مطهری- نماینده مجلس، خطاب به آیت الله جنتی دبیر شورای نگهبان، امام جمعه همیشه موقت تهران و از رهبران کودتای 22 خرداد منتشر شده است. این یادداشت، پس از خطبه نماز جمعه اخیر جنتی که در آن عملا مجلس را تابع احمدی نژاد خواست، نوشته شده است.
شاید کلیدی ترین بخش این نامه، که در نوع خود می تواند سرآغاز افشاگری بیشتر در باره رابطه احمد جنتی و احمدی نژاد باشد، همانجاست که مطهری به تعلق خاطر جنتی نسبت به احمدی نژاد می اشاره کند. برای عبور از احمدی نژاد، تردید نیست که باید از احمد جنتی عبور کرد و عبور از احمد جنتی، یعنی عبور از سد سردار نفدی ها، شریعتمداری ها و شکنجه گران و بازجوها و عاملین ترور و کشتار. با این توصیف است که اهمیت نامه مطهری مشخص می شود.
مطهری در نامه خود نوشت:
جناب آقای جنتی در خطبه نماز جمعه گذشته فرمودند: «احضار وزرا به مجلس زیاد شده است. ای نماینده عزیز! این وزیر می‌خواهد کار کند و باید شبانه‌روزی تلاش کند تا هدفمند کردن یارانه‌ها درست پیش رود و یک سوال شما گاهی 10 ساعت و یا 20 ساعت از وقت او را می‌گیرد و باید از معاونین و مشاوران مختلف خود موضوع را جویا شود تا بتواند از خود دفاع کند و بعد هم آن آقا بگوید ما قانع نشدیم. آیا این درست است؟»
اگر احضار وزرا به مجلس زیاد شده است یکی از دلایل آن افزایش تخلف آنها از قانون است. همچنین اگر وزیری برای پاسخ دادن به یک سئوال نماینده‌ای 10 تا 20 ساعت وقت لازم دارد تا بتواند از خود دفاع کند پس او بر کار خود مسلط نیست و باید مورد سئوال قرار گیرد.
بعنوان مثال وقتی وزیر اقتصاد قانون تسهیلات ارزی برای مترو تهران و کلان‌شهرها و حمل و نقل عمومی سایر شهرها را عمل نمی‌کند و رئیس‌جمهور نیز می‌گوید من این قانون را قانون نمی‌دانم و اجرا نمی‌کنم، آیا نماینده وظیفه ندارد در دفاع از حقوق مردم از وزیر یا رئیس‌جمهور سئوال کند؟ اگر این قانون عمل شده بود اکنون که اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها آغاز شده و نیاز مردم به مترو و حمل و نقل عمومی به مراتب بیشتر شده است کمک بزرگی برای مردم بود. تعلق‌خاطر حضرت عالی به برخی اشخاص(احمدی نژاد) نباید شما را از جاده حق و انصاف خارج کند. اگر جناب عالی به عدم اجرای قانون مترو توسط دولت اعتراض نمی‌کنید لااقل مجلس را نیز تضعیف و تحقیر نفرمایید.
جناب‌عالی در خطبه نماز جمعه مورخ 21 آبان نیز فرمودید: «برخی در مجلس وزیری را فرا می‌خوانند تا مواردی را از وی طلب کنند و هنگامی که این وزیر به خواسته نادرست آنها پاسخ منفی می‌دهد، وی را تهدید به استیضاح می‌کنند.»
به‌راستی مردم کوچه و بازار وقتی این سخن را از یک امام جمعه می‌شنوند چه تصوری از مجلس پیدا می‌کنند؟ آیا فکر نمی‌کنند که مجلس، محلی است برای معامله و امتیاز گرفتن؟ اگر نماینده‌ای چیزی از وزیری طلب میکند، خواسته نادرست و خواسته‌ای برای خودش نیست بلکه مطالبات مردم است و اگر وزیری را تهدید به استیضاح میکند باز برای احقاق حقوق مردم است.
باید به‌گونه‌ای سخن گفت که در شرایط مختلف، سخن ما یکی باشد و از یک منطق پیروی کند. اگر یک دولتِ مخالف مشی سیاسی شما مثلا یک دولت اصلاح‌طلب روی کار بود باز همین‌طور مجلس را تحقیر می‌کردید و دولت را تعظیم، یا در آن صورت مجلس را تقویت و دولت را نقد می‌کردید؟ مجلس قوی به‌نفع کل نظام است و مانعی است در مقابل تمایل به استبداد.