عملیات مشترک نظامی فرانسه و بریتانیا در اینده

و اداری ان، طرح ایجاد سیستم مشترک نظامی در اروپا شروع شد، این طرح اول با ساختار و نام ارتش مشترک و ضربتی اروپا اغاز

شد اما با افزایش دول عضو اتحادیه اروپا که اکثرا از پیمان منحله ورشو می امدند و از نظر تکنیک و اقتصاد در شرایط مساعدی نبودند، قبول و ادغام به یکباره انان در ارتش منظم و فوق مدرن اتحادیه غیر ممکن امد، این بود که به جای طرح قدیم قدرت متحد اروپا،

ارتش حرفه ایی و استراتژیک بین دول قدیمی و موتور محرکه اقتصاد اتحادیه اروپا به میان امد، که بانی ان المان و فرانسه بودند، که با تاسیس یک ارتش حرفه ایی یکصد هزار نفره و مجهز به هوایپماهای مافوق مدرن یورو فایتر وارد فاز عملی شد، و حال بعد از 5 سال از همکاری نظامی و امنیتی برلین و پاریس، این پروژه وارد فاز جدیدی شده که در راس ان و در امتداد طرح قبلی به بریتانیا کشیده شده است، و غیر از تسلیحات متعارف، گسترش تحقیقات در امور اتمی را در خود جای داده است.

نیکولا سارکوزی، رئیس جمهوری فرانسه و دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا در لندن دو توافقنامه دفاعی امضا کرده اند و آن را سر آغاز دوره جدید همکاری‌های نظامی میان دو کشور خوانده‌اند.

نقطه و سقل مرکزی این توافقات برنامه های اتمی و گسترش عملکرد کلاهک های اتمی است که هم قابلیت مانور داشته باشد و دقیق به اهداف خود اصابت کند، از دیگر مفاد قراداد فرانسه و بریتانیا ایجاد مراکزی در دو کشور است، که مهمترین این مرکز در 100 کیلومتری پاریس در یک پایگاه نظامی و اتمی به تحقیقات در این مورد میپردازد..

حرفه ایی کردن ارتش دو کشور بر اساس استفاده از تکنولوژی مدرن و پیشرفته، و کم کردن تعداد نفرات ارتش و بخش اداری و خدمات ان و در نهایت کاستن از هزینه های غول اسای ارتش دو کشور از اهداف این پیمان نظامی و استراتژیک است، در عین حال که با تحرک و ایجاد فرماندهی واحد سریعتر میتوانند وارد جنگ و یا کارزار های نظامی با تروریستها و یا ارتش متخاصم شوند، این امر

از اصول اولیه این پیمان به شمار میرود و با پیوستن المان به این میز نظامی، اروپا دارای یک ارتش فوق مدرن اتمی و جنگ افزاری خواهد شد، که بالغ بر 150 هزار نفر را در بر میگیرد، این ارتش حرفه ایی اختصاصا برای ماموریت های بین المللی و یا جاهایی که منافع اتحادیه در معرض خطر قرار میگیرد، وارد عمل میشود، و بل طبع در هماهنگی کامل با پیمان اتلانتیک شمالی و یا ناتو خواهد بود، کارشناسان ان را دست راست پیمان ناتو قلمداد میکنند، تنها فرق ان فرماندهی سیاسی است که به جای تصمیم گیری به جای اینکه از جانب  تمامی دول ناتو باشد، فرمان نظامی فقط در لندن و پاریس خواهد بود.

براساس یکی از توافق های انجام شده، دو کشور اقدام به ایجاد یک واحد مشترک نظامی متشکل از یک تیپ ۵ هزار نفره از هر یک از دو کشور خواهند کرد، و دو کشور برای هر عملیات که تحت یک فرماندهی نظامی انجام خواهد شد، حق وتو خواهند داشت.

بریتانیا و فرانسه همچنین موافقت کرده اند تا در زمانی مشخص دست کم یک ناو هواپیمابر ضربتی و مسلح به سلاح اتمی و جنگنده
های استراتژیک، آماده داشته باشند..

به گفته یکی از سخنگویان دولت ائتلافی بریتانیا، نشست سران بریتانیا و فرانسه به منزله فصلی تازه در روابط دوجانبه دو کشور است.

این طرح نظامی امنیتی برای کاهش بودجه های نظامی دو کشور که از پیش به دلیل بحران اقتصادی، فشار را بر گرده اقتصادی و اجتماعی دو کشور افزایش داده بود، اتخاذ شده و دو دولت میخواهند که به جای یک ارتش چند صد هزار نفره و سنتی، به یک ارتش حرفه ایی با تعداد نفرات کمتر، اما با مدرن ترین تسلیحات  موجود و اینده، بتوانند تحرک لازم را در دنیا برای حفظ امنیت و منافع اروپا داشته باشند.