بیانیه ایی دوباره و با ارائه دلائل و شواهد سرکوب خشن حکومت تهران را محکوم کرده و گفته است که این گزارش موثق را برای بحث و تصویب در مجمع عمومی سازمان ملل ارسال خواهد کرد.
بر کسی پوشیده نیست که فشار و اعدام مخالفین در مناطق اتنیکی ،ملی ایران نظیر بلوچ،کورد،عرب اهوازی،ترک اذربایجانی و ترکمن و به اضافه اقلیت های مذهبی ساکن در ایران و بخصوص در دوران صدارت قدرت احمدی نژاد در 6 سال گذشته به یکی از سیاست های عمومی رژیم و در هماهنگی کلیه نیروهای امنیتی به بهانه های واهی تجزیه طلب،جاسوس و محارب فزونی گرفته است، اما تلاش سازمانهای حقوق بشری این ملیتها در اطلاع رسانی خود و برای محکوم کردن خشونت سیاسی و فرهنگی نظام حاکم، سبب روشن شدن و اگاهی جهانیان به این مسئله دردناک که انسانها در مناطق اتنیکی ایران از حداقل حقوق فرهنگی،سیاسی و اقتصادی خود محروم هستند، شده است، ابعاد این روشنگری امروز دیگر برای کسی شک و شبه ببار نمی اورد، و حقیقت مطلب برای همگان چه در داخل و چه در خارج کاملا عیان است.
در اخرین بیانیه فدراسیون بین المللی حقوق بشر بار دیگر به عمق فجایع سرکوب خونین ملیت ها و اقلیت های مذهبی ذکر شد و این بیانیه میرود که نقش خود را به عنوان یک نهاد بی طرف،اما روشنگر حقایق در ایران، در مجمع عمومی اینده سازمان ملل بازی کند. به نکاتی از این بیانیه توجه فرمائید.
فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر در تازه ترین گزارش خود از تبعیض قومی و دینی “گسترده” در زمینه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ایران خبر داده است.
در این گزارش که با عنوان “رویه پنهان ایران” در اکتبر ۲۰۱۰ (مهر ۱۳۸۹) منتشر شده، آمده است که ایران با اعمال این تبعیض ها “به صراحت” تمامی عهدنامه های بین المللی حقوق بشر را که در آنها عضویت دارد، نقض می کند.
در بخش نتیجه گیری این گزارش آمده است: “رژیم ایران خواست مسالمت آمیز احترام به حقوق اقوام و رفع تبعیض را با سرکوب و ایجاد وحشت بیشتر، خشونت، دستگیری ھای خودسرانه، شکنجه، محاکمه ھای فوری و اعدام پاسخ می دھد.”
این گزارش از مقام های ایرانی خواسته است که “مفاد قانون اساسی، قانون مجازات اسلامی و قانون مدنی” این کشور را که مسلمانان غیر شیعه و غیر مسلمانان را مورد تبعیض قرار می دهد اصلاح کنند.
همچنین در این گزارش از حکومت ایران خواسته شده است که به “تبعیض و آزار و اذیت غیرمسلمانان و مسلمانان اهل سنت، اقلیت های قومی و آزار منظم اقلیت بهایی” پایان دهد.
این گزارش همچنین از نهادهای بین المللی خواسته است که موضوع تبعیض اقلیت ها را در چارچوب روابط و گفتگوهای دوجانبه و چندجانبه مطرح کنند و نتایج مورد اشاره در این گزارش را که قرار است طی قطعنامه ای در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب برسد، مورد توجه قرار دهند.
این فدراسیون همچنین از سازمان بین المللی کار خواسته است که در چارچوب کنوانسیون ۱۱۱ سازمان بین المللی کار درباره تبعیض (استخدام و اشتغال) که ایران تصویب کرده، به موضوع “تبعیض سیستماتیک” در زمینه اشتغال توجه نشان دهد.