است، که نتیجه عملی و سریع ان افزایش قیمت بلیط های داخلی و خارجی خواهد بود، در حال حاضر تنها راه دریافت سوخت در اطریش و فروگاه هامبورگ المان است، اما و اما تا چند وقت دیگر هم قرارداد 66 ساله تحویل سوخت به هوایپمایی ایران ایر در این کشورها خاتمه مییابد و از قراین چنین برمیاید که تمدید این قراداد با رژیم ایران به دلیل تحریم های سازمان ملل و تحریم های یکجانبه امریکا و اروپا سخت به نظر میاید و در صورت عدم تمدید دیگر راهی برای ایران نیست.
در حال حاضر با همین تحریم فرودگاه هیث رو لندن و فرانکفورت، هزینه های سفر و وقت اضافه سفر را برای مسافرین دارد، پرواز 6 ساعته لندن/ تهران تبدیل به 9 ساعت و شاید بیشتر میشود، استهلاک هواپیماهای از پیش مشکل دار ایران فزونی مییابد، بنابراین مسافران به دیگر خطوط هواپیمایی برای اسایش و امنیت بیشتر گرایش پیدا میکنند، و تفاوت قیمت در بلیط بین ایران ایر و شرکتهای خارجی که حدود 100 هزار تومان است، در صورت افزایش هزینه های ایران ایر که صد در صد محتمل خواهد بود، مسافران طبعا به شرکتهای خارجی روی خواهند اورد.
چنانچه نظام ایران بخواهد مقابله به مثل کند ببینیم چه اتفاقی خواهد افتاد؟
وقتی مسیر با یک ترانزیت همراه باشد، حتی برای شرکتهای اروپایی، و تهران از تحویل سوخت به انان خودداری کند، و گفتیم که قیمت بلیط هم یکسان باشد، از انجا که اکثر مسافران عادی امنیت برای انان مهم است، به شرکتهای هوایی امارات،قطر و ترکیه روی میاورند و این شرکتها با جذب مسافران ایران ایر و ماهان به سود هنگفتی خواهند رسید، زیرا دیگر انان نظام را تحریم سوخت هوایی نکرده اند و ایران نمتواند جلو پرواز و یا ورود انان را بگیرد، نه قادر به این کار است و نه توانایی درگیری جدیدی را دارد و از انجا که تحت فشار مالی و اقتصادی است، احتیاج به مسافران و توریست های اروپایی برای جذب ارز به ایران را دارد، زیرا سایت رجا نیوز وابسته به وزارت اطلاعات ایران تهدید به مقابله به مثل کرده و نوشته،
رجانیوز، سایت خبری “نبرد بنزینی” در فرودگاه لندن، نیازمند تلافی در تهران است. این سایت توصیه کرده بود که فرودگاه تهران از جمله از تحویل سوخت به هواپیماهای انگلیسی خودداری کند
برخی فروشندگان بنزین در اروپا، قرارداد فروش خود با خطوط هواپیمایی ایرانی را در ماه‌های اخیر لغو کرده‌اند. گفته میشود که در صورت تداوم این شرایط، هزینه پروازهای خارجی خطوط ایرانی تا ۴۰ درصد افزایش خواهند یافت..
سخنگوی وزارت خارجه از مقابله به مثل ایران و محدود کردن گردشگری کشورهای اروپایی گفته و این‌که جلوی پروازهای مستقیم از اروپا را می‌گیرد تا آنها در دوبی یا استامبول فرود آیند. اما واقیت توانایی ایران خارج از ادعاهای انان است، به مانند ادعاهای نظامی و غلو در پیشرفتهای صنعتی که متبا بیان میکنند و مردم داخل را فریب میدهند.
این تهدید مهم بود اگر ایران چنین قدرتی می‌داشت. جمهوری اسلامی در حال حاضر به اندازه کافی زیر فشار هست و عاقلانه نیست که سیاستمداران ایرانی به ابتکار خود، این فشارها را افزایش دهند. ایران سالانه پنج میلیون مسافر را از راه هوایی به خارج می‌فرستد و بر می‌گرداند. بخش کوچکی از این حجم را هواپیماهای ایرانی و بخش بزرگ‌تری را شرکتهای خارجی جابه‌جا میکنند.
اگر این محدودیت‌ها برای شرکتهای خارجی اعمال شود، عملا صدها هزار مسافر ایرانی امکان سفر به خارج را پیدا نمی‌کنند و این تبدیل به یک بحران خواهد شد. اگرهم اجازه پرواز صادر کنند و امکان سوخت ندهند، آن‌چه وسیله درآمد برای ایران خواهد بود، به کشورهای بین‌راه مانند امارات و ترکیه و همچنین قطر می‌رسد.
این نه از نظر سیاسی و نه از نظر اقتصادی و نه از نظر رفاه مسافران ایرانی به نفع دولت نیست. نتیجه عملی تلافی‌جویی ایران در این زمینه، تحمیل یک محاصره هوایی به خویش است..
در اخر هر تلافی که رژیم بکند متوجه مردم و نارضایتی را بیش از بیش در میان مردم افزایش خواهد داد و نظام اصلا به دلیل ترس از عصبانیت مردم تصور نمیشود که چنین کاری بکند، در حینی که از نظر مالی و حیثیتی بیش از پیش صدمه خواهد دید، به همین دلیل ایران از سروصدای زیادی در این مورد اجتناب میکند، اما حلقه محاصره بر گردن او تنگتر میشود. راهی وجود ندارد جزء تسلیم نظام به جامعه بین المللی..