نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی و امور امنیتی
ما این نامه را معروض میداریم تا توجه ویژه جنابعالی را به آنچه در ایران، بر اکثریت عظیم مردم میگذرد، جلب نمائیم. ما این نامه را از طرف »همبستگی برای آزادی و برابری در ایران« مینویسیم. همبستگی برای آزادی و برابری در ایران از ائتالف ده حزب و سازمان سیاسی اپوزیسیون ایران تشکیل شده است که برای دستیابی به آزادی و برابری و استقرار یک جمهوری دموکراتیک، سکوالر-الئیک و فدرالیزم در ایران مبارزه میکند.
همانگونه که مطلعید در تعاقب درگیریهای شدید سیاسی میان رژیم جمهوری اسمی ایران با دولت ایاالت متحده آمریکا و افزایش خطر جنگ در منطقه، در سحرگاه چهارشنبه ۱۸ دی ماه )۸ ژانویه( یک فروند هواپیمای مسافربری اوکراینی در نزدیکی تهران سقوط کرد و ۱۷۶ سرنشین آن کشته شدند. مقامات جمهوری اسالمی تا سه روز پس از این فاجعه حاضر به پذیرش مسئولیت نبودند و نهایتا زیر فشار افکارعمومی جهان و خانواده های قربانیان، مجبور به اعتراف شدند که هواپیما به دلیل “خطای انسانی” و “غیر عمدی”، هدف موشک پدافند هوایی ایران قرار گرفته و سقوط کرده است. مسببین این جنایت تالش میکنند تا شرائط درگیری با آمریکا و خطای فردی را مسئول این فاجعه قلمداد کنند.
در پی این واقعه بار دیگر مردم در شهرهای ایران در اعتراض به حکومتی که برای جان انسانها هیچگونه ارزشی قائل نیست به خیابانها آمدند.
سابقه رژیم جمهوری اسالمی ایران در نقض حقوق بشر و سرکوب مخالفان، کشتار و دستگیری و زندان و شکنجه به درازای بیش از چهل سال حاکمیت نظام اسالمی است.
جناب آقای جوزپه بورل بطور حتم مطلع هستید که از روز ۱۵ ماه نوامبر سال گذشته، به دنبال اعالم گران شدن بهای بنزین، تظاهرات وسیعی در غالب شهرهای ایران در اعتراض به گرانی، بیکاری و وضعیت فالکتبار اقتصادی صورت گرفت. خواست مردم کاهش هزینه های زندگی، رفع بیکاری و تامین حداقل نیازهای یک زندگی متعارف انسانی با برخورداری از حق آزادی بیان، تشکل مستقل مدنی، صنفی و اجتماعی و حق اعتراض و اعتصاب بود.
حکومت ایران اعتراضات مردم را با خشونت تمام پاسخ گفت و در خیابانها آتش به روی آنها گشود. کشتار و ترور برنامه ریزی شده مردم عادی در اثر شلیک تک تیراندازها از بالگردها و باالی ساختمانها و همچنین شلیک گلولههای مرگبار به جمع تظاهرکننده صورت گرفت. بسیاری از گزارشها حاکی از آنند که شهروندان عادی، از جمله کودکان، از ناحیهی سر مورد اصابت گلوله قرار گرفته اند. تنها در فاصله پنج روز، بر رطبق آمار غیر رسمی بیش از هزار و پانصد تن از معترضین کشته شده و بیش از هفت هزار نفر دستگیر و در زندانهای مختلف کشور به بند کشیده شدند. حکومت تا کنون از اعالم تعداد کشته شدگان و بازداشت شدگان خودداری کرده است.
بسیاری از شاهدان عینی گزارش کرده اند که مامورین حکومتی اجساد و همچنین افراد مجروح را از بیمارستان بیرون برده وبه مکانهای نامعلومی منتقل کرده اند. رژیم تالش میکند تا بدین طریق بر جنایات صورت گرفته سرپوش گذارد. بر طبق شواهد عینی در روزها ی پس از تظاهرات اجساد بسیاری از قربانیان در نقاط مختلف پیدا شده است. بر اساس اخبار موثق، بسیاری از دستگیر شده گان زیر شکنجه بوده و در زندانهای رژیم در معرض خطر مرگ قرار دارند. دستور برخورد خشونت آمیز مستقیما توسط شخص خامنه ای، موافقت و نظارت دولت و دیگر مسئوالن نظام صادر شده و این در تمام چهل سال گذشته سیاست رایج جمهوری اسالمی بوده است.
رژیم برای جلوگیری از پخش اخبار این خشونت بی سابقه و پخش گزارش در شبکه های اجتماعی، برای مدتی اینترنت را قطع نمود. میشل باشله کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد روز ۶ دسامبر۲۰۱۹( ۱۵ آذر ۱۳۹۸ )در مورد شمار قربانیان اعتراضات آبانماه در ایران ابراز نگرانی نمود و در بیانیه خود نوشت:» براساس گزارشها، از زمان آغاز اعتراضات جمعی در روز ۱۵ نوامبر تا کنون دست کم هفت هزار نفر در بیست و هشت استان از سی و یک استان ایران بازداشت شدهاند و کمیسر عالی به شدت نگران شرایط بازداشت این افراد، از جمله فشار جسمی، نقض حق برخورداری از روند رایج قضایی و طرح این احتمال که ممکن است تعداد قابل توجهی از آنان به جرایمی متهم شوند که مجازات اعدام را در پی دارد.” همچنین در تاریخ ۱۸ دسامبر قطعنامهای در محکومیت وضعیت حقوق بشر در ایران در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید. عالوه بر این نهادهای دیگری از جمله سازمان عفو بین الملل گزارشاتی در این زمینه داده اند. تمامی گزارشات نشان از نقض مکرر حقوق بشر و جنایت علیه بشریت توسط نیروهای نظامی، امنیتی و پلیسی، نیروهای اطالعاتی و لباس شخصی های رژیم جمهوری اسالمی ایران دارد.
تضییقات و دستگیری مخالفین، محاکمات چند دقیقه ای و احکام اعدام یا زندانهای طویل المدت، سیاست جاری این رژیم در برخورد با مخالفین خود بوده وتا به امروز در ابعاد بسیار گسترده همچنان ادامه دارد.
پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت در مورد آتش بس جنگ ایران و عراق، حکومت ایران در تابستان ۱۹۸۸ به فرمان خمینی بیش از پانزده هزار زندانی سیاسی را در کمتر از سه ماه و در پی محاکمات چند دقیقه ای به جوخه های اعدام سپرد و در گورهای دستجمعی دفن کرد و حتی از اعالم محل دفن آنان به خانواده ها خودداری کرد.
ربودن و کشتار نویسندگان و روشنفکران، اعزام تیمهای ترور برای کشتن مخالفین در خارج از ایران، تهمت زدن جاسوسی و »عامل بیگانه« به معترضین و موارد متعدد دیگر که پرونده ای قطور است.
هم اکنون هزاران نفر در زندانهای رژیم در بند هستند و اعتراضات و اعتصابات مردم برای ابتدائی ترین خقوق اولیه شان هر روزه همچنان ادامه دارد. حناب آقای جوزپه بورل، شهروندان ایران شیفته زندگی بهتر و تشنه آزادی و عدالتند و به حمایت و پشتیبانی بشردوستانه بین المللی نیاز دارند.
ما از شما درخواست میکنیم که با توجه به وضعیت بسیار سختی که مردم ایران در آن گرفتارند، بیشترین تالشها در روابط دوجانبه و در مجامع بین المللی، در جهت اعمال فشار به رژیم حاکم بر ایران صورت بگیرد تا این رژیم:
- تعداد جانباختگان و دستگیرشدگان تظاهرات مردمی ماه نوامبر را هر چه زودتر اعالم کند . ما خواهان آزادی همه زندانیان سیاسی هستیم· حق و امکانات خانواده ها برای پیگیری وضعیت کشته شدگان و اسیران در بند را تامین کند· امکان دادخواهی را برای خانواده ها تامین و تضمین کند · به اعزام یک هیات مستقل بین المللی برای رسیدگی به جوانب حقوقی و قضائی سرکوب و کشتار کم سابقه ای که در نیمه دوم ماه نوامبر به وقوع پیوسته، و همکاری با این هیات برای روشن شدن تمامی جوانب آن گردن گذارد.
حق آزادی بیان و اندیشه، تجمع و اعتراض مسالمت آمیز، اعتصاب و ایجاد تشکل های مستقل را طبق موازین اعالمیه جهانی حقوق بشر و میثاقهای پیوسته آن به رسمیت شناخته و به اجرا گذارد. اجازه سفر به گزارشگر ویژه کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد به ایران برای بررسی مشخص و نقض آشکار و مستمر حقوق بشر در ایران و بویژه سرکوبگری بیسابقه اعتراضات مسالمت آمیز در ماه نوامبر گذشته، داده شود. در پایان پیشاپیش از اقدامات عاجل شما در این زمینه سپاسگزاری میکنیم.
همبستگی برای آزادی و برابری در ایران
۲۰۲۰ ژانویه ۱۸
اتحاد دمکراتیک آذربایجان – بیرلیک، جنبش جمهوريخواهان دموکرات و الئیک ایران، حزب تضامن دمکراتیک اهواز، حزب دمکرات کردستان ایران، حزب دمکرات کردستان، حزب کومه له کردستان ایران، حزب مردم بلوچستان، سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران، کومه له زحمتکشان کردستان.