توماس نوداری، مدیر اجرایی «یو.ان.پی.او.» سازمان ملل بدون نمایندگی ، در حاشیه نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد با اشاره به ظلم دینی، ظلم قومی و ظلم زبانی که بر اقلیت‌ها در ایران روا داشته می‌شود، گفت که اقلیت‌ها در ایران تحت ظلم مضاعف هستند.
سازمان «یو.ان. پی .او» در حاشیه نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحده، نشستی تحت عنوان “آزادی باور و دین، رویای ملل بدون نمایندگی ” برگزار کرد. در این نشست که 14 سپتامبر 2017 برگزار شد، توماس نوداری، مدیر اجرایی سازمان ملت‌های به رسمیت شناخته شده (UNPO) در سخنانی به ستم مذهبی که در کشورهای ایران، عراق و چین اشاره کرد.
نوداری ظلمی که بر اقلیت‌ها در ایران می‌رود را “ظلم مضاعف” خواند و گفت که حکومت ایران به اقلیت‌های دینی ظلم می‌کند. در این کشور ستم قومی، ستم دینی و ستم زبانی که بر اقلیت‌ها روا داشته می‌شود و این خود ظلم مضاعف است.
در این نشست منا سیلاوی معاون دبیرکل سازمان ملت‌های به رسمیت شناخته نشده در امور آزادی عقیده و مذهب نیز حضور یافت و درباره اوضاع اقلیت‌های دینی و فکر در این به شکل عام و اقلیت‌ها در اقلیم عربی اهواز به شکل خاص سخن گفت.
منا سیلاوی مشکل دلیل اصلی فراگیر شدن نژادپرستی علیه اقلیت‌های دینی و قومی در ایران را شکل حکومت‌داری در این کشور بر پایه ایده “کشور ملی برای یک ملت” دانست. به باور او مفهوم کشور ملی برای یک ملت، موجب ستم به دیگر ملت‌ها که از نظر نژادی و دینی متفاوت هستند خواهد شد.
به گفته معاون دبیرکل سازمان ملت‌های به رسمیت شناخته نشده در امور آزادی عقیده و مذهب ایران اینک کشور فارس‌ها (persia) خوانده می‌شود، گویی که هیچ ملت دیگری ساکن این کشور نیست. ایران از سوی حکومت اسلامی شیعی اداره می‌شود، گویی که پیروان دیگر مذاخب در ایران وجود ندارند.
منا سیلاوی در ادامه گفت: «بخش اعظم ملت عرب اهواز از پیروان مذهب تشیع هستند، اما از آغاز دهه نود و با تلاش طبقه روشنفکر، روند اصلاح دینی و کنار گذاشتن جوانب منفی، افراط‌گرایی دینی و رهایی از اندیشه اسلام سیاسی آغاز شد؛ اندیشه‌ای که مانع روندهای دموکراسی در جامعه و حکومت می‌شود. گروهی از جوانان عرب اهواز به مذهب سنی روی آوردند و گروهی دیگر سکولاریسم را در پیش گرفتند.»
او توضیح داد: «هر دو گروه سنی و سکولار جوانان عرب، امکان بیان اندیشه‌هایشان را ندارند زیرا که حکومت ایران که از زمان انقلاب اسلامی، اسلام سیاسی را در پیش گرفت، اجازه جدایی دین از سیاست و تضعیف جایگاه رجال دینی در زمینه اداره ثروت‌های کشور را نمی‌دهد. از 380 زندانی که به دلیل فعالیت‌هایشان زندانی شده‌اند، 250 نفر از آنها، پیرو مذهب سنی هستند.»
معاون دبیرکل سازمان ملت‌های به رسمیت شناخته نشده در امور آزادی عقیده و مذهب به صابئین مندایی به عنوان یکی دیگر از اقلیت‌های دینی در اقلیم اهواز اشاره کرد و گفت که تعداد این افراد 30 هزار نفر بود، اما به دلیل ستم دینی و ستم قومی که بر آنها روا داشته شد، تعداد زیادی از آنها ناچار به مهاجرت شده و اینک تعدادشان به تنها 7 هزار نفر کاهش یافته است.
قانون اساسی ایران، دین مندائی را به عنوان یک دین توحیدی به رسمیت نمی‌شناسد و این موضوع باعث شده این افراد از سوی قوانین قضایی ایران مورد ظلم و ستم قرار گیرند. در سال 2005 مندی (عبادتگاه مندائیان) در خیابان ادهم اهواز به شکل کامل ویران شد. 12 خانه پیرامون مندی نیز که تعدادی از خانوارهای تهیدست مندایی در آنها ساکن بودند، ویران شده و زمین‌های آنها به مساحت اجمالی 5500 متر غصب شد.
به گفته سیلاوی مشکل ستمی که بر اقلیت‌های دینی و قومی در ایران روا داشته میشوند تنها با “تغییر نظام” حل می‌شود.