با دلهایی اکنده از اندوه و ناباوری، درگذشت فرزند شایسته مردم عرب اهواز، مبارز نستوه و خستگی ناپذیر و اندیشمند مردمی، «احمد الحاج خضیر» (ابو عارف) را درصبح روز پنج شنبه (روز عید قربان) 23/09/2015 (مصادف با 2/7/1394) در شهر ” فلاحیه ” محل تولدش را به اطلاع می رسانیم.
بدون هیچ تردیدی، فقدان «ابو عارف» ضایعه ای غیر قابل جبران برای مردم عرب اهواز و رفقا و یاران و دوستداران او خواهد بود.
اگرچه روزهای اخر عمر گرانقدر «ابو عارف» با دردهای بی امان جسمی و روحی همراه و نهایتا و پس از تحمل رنج ناشی از سالهای طولانی بیماری (ام اس) با سکته مغزی به پیایان رسید؛ اما او همواره با لبخند و ایمان خاص خود؛ همواره شریک غم و شادی های مردم شهر و دیار خود بود.
فقدان ابوعارف اگرچه غمی عظیم برای خانواده فقید، مردم عرب فلاحیه و اقلیم اهواز و ما یاران و رفقای او بهمراه داشت؛ ما ضمن تسلیت به همگان، با او و ارمانهای او عهد می بندیم تا به اخر برای تحقق حقوق انسانی و سیاسی و فرهنگی و قانونی مردم عرب اهواز دست از تلاش و مبارزه بر نداریم.
مختصری از زندگی پربار فقید «ابوعارف»
«احمد الحاج خضیر» معروف به «ابوعارف» در سال 1950 در شهر “فلاحیه” به دنیا امد و در همان شهر الفبای مبارزه و فعالیت مردمی را اموخت.
وی تحصیلات ابتدایی را در شهر فلاحیه به پایان رساند و ان هنگام که تنگنای “زندگی” و “فعالیت” او را ناچار به ترک وطن نمود؛ به کشور کویت عزیمت کرد.
در کویت شخصیت سیاسی و اگاهی ملی او تکوین پیدا کرد و به همراه گروهی از جوانان دیگر شهرش به جنبش ملی اهوازی پیوست. با تاسیس” الجبهه الشعبیه لتحریر عربستان- الاحواز”( جبهه خلق برای رهایی عربستان-الاحواز) به صفوف جبهه پیوست و مسئولیت سازماندهی بخش “کویت” را بعهده گرفت.
در سال 1969 و به هنگام اقامت و فعالیت ابوعارف در کویت تعداد زیادی از جوانان اهوازی مقیم کویت به تشکیلات جبهه پیوستند؛ همزمان، او توانست روابط مستحکمی با جنبش ملی فلسطین برقرار نماید.
در سالهای 1973-1974 مسئولان امنیتی کشور کویت به فعالیتهای “ابوعارف” و گروه تحت رهبری وی پی برده او را بازداشت و به کشور عراق تحویل دادند.
در سالهای 1974-1975 وی مجدانه در پایگاه “الجبهه الشعبیه” در عراق به مبارزه و سازماندهی ادامه داده و به عضویت دفتر سیاسی “جبهه” در امده؛ مسئول روابط خارجی ان سازمان گردید.
هماهنگی فعالیتهای اهوازی ها با “جبهه خلق برای ازادی فلسطین” در زمینه “عملیات برون مرزی” که در ان مقطع تحت نظر “ودیع حداد” قرار داشت؛ از مسئولیتهایی بود که “ابوعارف” بعهده داشت.
پس از توافقنامه ایران و عراق( توافقنامه الجزایر) در 6 مارس 1975؛ اعضای “الجبهه الشعبیه” به ناچار، عراق را ترک و در کشورهای خلیج، سوریه، و یمن دموکراتیک مستقر گردیدند. او به عنوان نماینده “جبهه” در بخش عملیات “برون مرزی” نقشی غیر قابل انکار در همکاری با “ودیع حداد” و یاران دیگرش داشت.
سالهای 1975-1979 برای “ابوعارف” فرصتی بود تا او با تحرک میان بیروت و عدن و دمشق، ضمن توسعه روابطی مستحکم با “حرکه القومیین العرب” (جنبش ملی گرایان عرب) و سازمانهای فعال در جنبش ملی فلسطین و خصوصا “الجبهه الشعبیه لتحریر فلسطین” ( جبهه خلق برای ازادی فلسطین ) و “حرکه فتح” (جنبش فتح) و رهبران انها یاسر عرفات “ابوعمار” و جورج جبش “الحکیم”؛ بر تجارب و اگاهی های مبارزاتی خویش بیفزاید. او در این میان و از طریق همکاری با ودیع حداد با جنبش”بین المللی” و گروههایی نظیر”بادر ماینهوف” وبرخی رهبران ان جنبش نظیر “کارلوس” نیز اشنا گردید.
ابوعارف در سال 1977 مجددا و با استفاده از پاسپورت یکی از کشورهای عربی به کویت بازگشت. طبق اظهارات یارانش؛ او برای برنامه ریزی عملیاتی در “جزیره خارگ” و گروگانگیری تعدادی از کارمندان عالیرتبه صنعت نفت در ایران بمنطور مبادله انها با زندانیان سیاسی اهوازی که در ان زمان در زندانهای شاه اسیر بودند به کویت امده بود. هنگامی که ابوعارف مشغول جمع اوری اطلاعات و برنامه ریزی برای عملیات بود؛ شبانه و در میان راه فرودگاه (برای سفر به عدن) مورد سوء ظن گشتی های امنیتی قرار گرفته و دستگیر شد. اما پس از مدتی با وساطت مسئولین جبهه خلق برای ازادی فلسطین و سفیر یمن در کویت از اسارت رها گردید.
ابوعارف پس از ازادی؛ همچنان به تحرک خود میان بیروت و دمشق و کویت ادامه می داد تا با سرنگونی رژیم شاهنشاهی و پیروزی انقلاب مردم در ایران در سال 1979 (1357)؛ او نیز به مانند یاران دیگرش به وطن بازگشت.
او از زمان بازگشت در سال 1980 تا هنگامه فقدان او (2015)، پیوسته در خاک وطن زندگی نموده؛ همچنان که روابط خود را با “هانی الحسن” سفیر فلسطین در تهران حفظ نمود.
اگرچه فقدان او ضایعه ای غیر قابل جبران می باشد اما، خصوصیات انسانی ابوعارف و تواضع و مهربانی او و فداکاری تا پای جان برای ارمانها و حقوق بشر سرمشق و زبانزد کلیه فعالان سیاسی، فرهنگی و حقوق بشر اهوازی باقی خواهد ماند.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
مرکز مطالعات اهواز
سازمان حقوق بشر اهواز
حزب تضامن دموکراتیک اهواز
کانون فرهنگی مشداخ