تحصیل به زبان مادری در مدارس و دانشگاه ها و يا داشتن روزنامه، نشریه و هر گونه رسانه های دسته جمعى به زبان مادری خود محروم می باشند.
روز جهانی زبان مادرى توسط يونسكو در قطعنامه (30C/DR.35) در نشست عمومی سازمان ملل متحد در سال 1999 به تصويب رسيد . در 16 ماه مه 2007 مجمع عمومی سازمان ملل متحد در قطعنامه A/RES/61/266کشورهای عضو را به حفظ و حمایت كليه زبان های مورد استفاده مردم جهان دعوت کرد.
مجمع عمومی در همان قطعنامه، سال 2008 را به عنوان سال “جهانی زبانها” جهت ترویج وحدت درتنوع و درک بین المللی چندزبانگی و چند فرهنگی اعلام کرد.
این در حالی است که دولت ایران تمرکز انحصاری بروی زبان فارسی دارد و این زبان را با رویکردی نژادپرستانه گسترش می دهد. به طوریکه این زبان را عملا از زبانی مشترک به يك زبان تحمیلی و جایگزین و اصولا نابود کننده دیگر زبانهای موجود تبدیل کرده است. رسمى بودن زبان فارسى به عنوان ابزارى براى اسيميلاسيون فرهنگی و زبانى عليه مليتهاى غیر فارس از سوى دولت مركزى استفاده شده است .
مطالعات علمی نشان داده است که از مهتمرين دلایل افت تحصيلى دانش آموزان و دانشجویان عرب اقلیم اهواز و ساير مناطق غير فارس در ايران محرومیت آنان از آموزش به زبان مادی می باشد.
جمهوری اسلامی ایران على رغم اینکه از امضا کنندگان بیانیه جهانی حقوق بشر و نیز تعدادی از کنوانسیون های بین المللی از جمله کنوانسیون رفع تمام اشکال تبعیض نژادی سال 1965 و منع تبعیض در زمینه آموزش و پرورش 1960 و منع تبعیض در اشتغال در سال 1958 و منع تبعیض مذهبی در سال 1981 و حفظ حقوق ملی و مذهبی سال 1993 و دیگر کنوانسیون های بین المللی می باشد، اما عدم تعهد به این معاهدات بین المللی و حتی تعهدات داخلی کشور در سیاستهای تبعيض آميز این نظام همچنان ادامه دارد.
این رژیم حتی نسبت به اجرای مواد 15، 19 و 48 قانون اساسی كنونى در خصوص حق تحصیل به زبان مادری و حفظ فرهنگ وهویت ملی مردمان غیر فارس نیز غیر متعهد بوده است.
تبعیضهای نژادی، فرهنگی و زبانی این رژیم نسبت به مردم عرب اهواز خطر نابودی و محو هویت فرهنگی و درنهایت تهدید هويت قومى این مردم را به همراه دارد.
آموزش كودكان ملت عرب اهواز در اين رژيم مانند دوران شاهنشاهى همچنان با محروم از آموزش و مكالمه به زبان مادری ادامه دارد. آمارهاى دولتی نشان می دهد که میزان بیسوادی در تمام مناطق ایران کاهش یافته و بین 10 تا 15 درصد می باشد در حالی که این نسبت در بین مردم عرب اهواز بسيار گسترش يافته و به 60 درصدرسيده كه اين درصد در ميان زنان عرب به مراتب بالاتر بوده است.
این آمارهاى منفى نیاز دخالت جامعه بین المللی برای اعمال فشار به حكومت جمهوری اسلامی را می طلبد تا اين ستم ملى و محرومیت ملت عرب اهواز از آموزش و آگاهی به زبان، فرهنگ، تاریخ و هویت ملی خود پايان يابد .
سازمان حقوق بشر اهواز ضمن مطالبه حكومت جمهورى اسلامى به پايبندى به تعهدات و مقررات بین المللی و اجراى مواد قانون اساسی مربوط به حق تحصیل به زبان مادری از جامعه جهانى مى خواهد تا نسبت به اعمال فشار جهت متوقف کردن سیاستهای نسل کشی، پاکسازی قومی و تسلط فرهنگی عليه ملت عرب اهواز اقدامات لازم را انجام دهد .
سازمان حقوق بشر اهواز
21 فوریه 2013