و کلی اسباب و اثاثیه به غارت بردند، نمی تواند بدون کمک و هماهنگی با دستگاه امنیتی رژیم باشد، به دلایل زیادی که کمی به ان می پردازیم.
همه میدانیم که هیچ خبر نگار و مخبر خارجی در ایران برای تهیه گزارش وجود ندارد، و هر خبری برای ارسال به خارج چه به صورت فیلم و یا صوت باید از کنترل و سانسور حفاظت سپاه و وزارت اطلاعات بگذرد، حال چطور فیلم حمله به سفارت بدون هیچ مانعی و با این کیفیت خوب و بدون لرزش به خارج فرستاده میشود و به دست تلویزیونهای تحت پوشش رژیم مثل پرس تی در لندن و العالم و کوثر و تلویزیون حزب الله لبنان میرسد.
چطور همه مسئولان امنیتی، سپاهی و نمایندگان مجلس به شکل هماهنگ و بدون اینکه شوکه شده باشند به تفسیر خبر حمله می پردازند، حتی اقای احمد توکلی از نزدیکان به بیت خامنه ایی میگوید که قرار نبود سفارت اشغال شود!! و از طرفی وجود بعضی از فرماندهان و سپاهیان معروف در بین تظاهر کنندگان گویای این امر است، خود شخص محمد رضا نقدی فرمانده بسیج که در ماشینی به فاصله صد متر از سفارت نشسته بود و با بی سیم حمله را هدایت میکیرد.
به گفته منبعی که نخواست نامش فاش شود، طرح حمله در جلسه شورای امنیت ملی گرفته شد که احمدی نژاد هم در ان شرکت داشت، و احمدی نژاد از اجرای این دستور خودداری میکند، نه به دلیل مخالفت با حمله ، بلکه به دلیل اینکه رهبر دستورات را به او که رئیس قوه اجرائیه است ابلاغ نکرده و به جای او به علی لاریجانی رئیس مجلس گفته شده که طرح را اجراء کند و لاریجانی با توافق محمد رضا نقدی و فرمانده سپاه عملیات را اجراء میکند.
به همین دلیل میبینیم که اعلامیه وزارت خارجه در مورد حمله ابکی است، اما از وقوع حمله شوکه نشده و تقصیر را به گردن تعدادی دانشجوی عصبانی از بریطانیا می اندازد.
از دیگر عواملی که میتوان به ایستادن سپاه و بسیج و با همیاری بیت خامنه ایی به ان اشاره کرد، باند کردن عکس های قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس است که قبلا در سخنرانی در مشهد و ورامین، امریکا و انگلیس را تهدید به انزوا و حمله تلافی جویانه کرده بود.
اخرین مورد از این حمله تضعیف دولت احمدی نژاد بدلیل تمرد او از بیت خامنه ایی است، تا او را از یکسو در مخمصه سیاسی قرار داده و ناکارایی دولت او را بیش از پیش و بخصوص در امور اقتصادی و گرانی کمر شکن به استیضاء در مجلس بکشانند، و از طرف دیگر توجهات سیاسی منطقه را از اوضاع سوریه به طرف ایران و معزل سیاسی اشغال سفارت، جلب کنند، که تا حدودی در این امر موفق بودند، اما کنفرانس کشورهای اسلامی در جده و محکومیت دمشق، توجهات به طرف سوریه را دوباره شدت بخشید.