عربي وجود دارد. سمت وسوي اين انقلاب عليه بيکاري، ستم و سرکوب سياسي و اجتماعي است که به دور از هرگونه رهبري ديني و حتي ايدئولوژيک به راه خود ادامه مي دهد.
هم زمان، برخي از جريان هاي سياسي با زدن برچسب غير مردمي برآن، درصدد سرقت دستاوردهاي اين انقلاب هستند.مقامات جمهوري اسلامي ايران نيز به دور از واقعيت هاي انقلاب مردم تونس اصرار دارند در شرايط کنوني به اين جنبش بر چسب اسلامي بزنند. پس از فروپاشي حکومت پيشين تونس، رژيم جمهوري اسلامي ايران مي کوشد با تلاش مستمر راهي براي مداخله سياسي در جنبش توده هاي مردم تونس بيابد و آرزوي ديرينه خودرا محقق سازد.
احمدي نژاد رييس جمهوري ايران در سخنراني اخير خود در شهر يزد انقلاب تونس را انقلابي اسلامي عليه رژيم لائيک و غير ديني و وابسته به بيگانگان زين العابدين بن علي دانست.وي دستاوردهاي انقلاب تونس را امتداد دستاوردهاي انقلاب اسلامي در 30 سال گذشته ارزيابي نمود. همچنين علي لاريجاني رئيس مجلس شوراي اسلامي، قيام مردم تونس را جنبشي عليه ظلم و فساد ناشي از سلطه غرب و حکومت بي دين حاکم بر تونس تلقي نمود.
عليرغم اختلافات سطحي اخير که در نتيجه اوضاع بحران زده درون ايران ميان روساي قوه مجريه و قوه مقننه ايران به وجود امده، به نظر مي رسد که در عرصه سياست خارجي، همه ارکان نظام اسلامي داراي مواضعي واحد هستند وهمان گونه که رهبران مذهبي، جنبش مردم ايران را به نفع خود مصادره کردند اينک در صدد مصادره دستاوردهاي انقلاب مردم تونس هستند.
چنين گفتماني توسط آيت الله هاي رژيم اسلامي و از جمله “آيت الله صافي گلپايگاني” يکي از مراجع بزرگ شيعه و عضو مجلس خبرگان نيز تبليغ و ترويج مي شود.ايشان در بيانيه اي خطاب به مردم تونس اعلام نمود:” مردم تونس برضد نظام غير ديني انقلاب کردند و به همين دليل خداوند پيروزي را بر آنان ارزاني داشته است تا بتوانند در مقابل کفر به احکام اسلام تحقق بخشند”. نيز”آيت الله مکارم شيرازي”يکي ديگر از رهبران مذهبي نزديک به اصولگرايان، انقلاب مردم تونس را ادامه قيام مردم ايران بر ضد طاغوت شاهنشاهي ارزيابي نمود. در همين زمينه “آيت الله محمد
علي تسخيري” رئيس مجمع” تقريب مذاهب”، انقلاب مردم تونس را نه به خاطر ” نان” يا “کار” و يا موارد ديگر، بلکه انقلابي عليه کفر دانسته و و ظيفه اساسي مردم تونس را اجراي روش هاي اسلامي در زندگي اجتماعي به شمار آورده است. وي نظام زين العابدين بن علي را بدترين نظام غير مذهبي قلمداد نموده است که با حجاب مخالفت کرده و فرهنگ غربي را پياده کرده است. تسخيري مي گويد :”بر مردم مسلمان تونس است که در برابر تلاشهاي غرب براي غلبه بر انقلاب اسلامي مردم تونس ايستادگي نمايند”.
در شرايط عدم ثبات سياسي و ترس غرب از سلطه جريان اسلامي بر حيات سياسي مردم تونس به عنوان واکنش در برابر ديکتاتوري بن علي، و نيز آزادي زندانيان سياسي با همه گرايش ها و برآمدن حزب “نهضت” داراي پيشينه اخوان المسلميني، ايران مي کوشد تا در مقابل برنامه هاي غرب، اهداف خويش را به اجرا گذارد.امکاني که سالهاست از آن بي بهره بوده و اينک تلاش مي کند با تبليغ به سود جريان هاي مذهبي، انقلاب مردم تونس را در زير عباي ديني خود بربايد.
در بعد تاريخي با توجه به اينکه تونس در جريان جنگ هشت ساله ايران و عراق از رژيم عراق پشتيباني مي کرد ورژيم پيشين تونس دست ايران را از هرگونه کمک به جريانهاي اسلامي کوتاه کرده بود، اکنون اين کشور فرصت را غنيمت شمرده تا چيرگي ديني خودرا بر جريان هاي مختلف درون تونس – صرفنظر از گرايش هاي مذهبي شان – اعمال نمايد.
هم چنين رژيم اسلامي ايران مي کوشد تا به لطف انقلاب مردم تونس موقعيت خودرا در درون کشور خويش تحکيم کند. هراس از استفاده اپوزيسيون ايران از اختلافات موجود در حاکميت، خصوصا اختلافات بين ولي فقيه و مجلس شوراي اسلامي از يک طرف، و نهاد رياست جمهوري وسپاه پاسداران از طرف ديگر، ونيز ارايه انقلاب مردم تونس به عنوان جنبشي مردمي به مردم بحران زده درون ايران که مي تواند باعث تحرک مردم کشور وناتواني سيستم امنيتي در کنترل آن شود، سبب گرديده تا مقامات کشور ايران بر چسب ديني بر انقلاب مردم تونس بزنند و بدين وسيله دست پيش را بگيرند تا پس نيفتند.
نظام حاکم بر ايران مي کوشد ثابت کند که آن چه در تونس اتفاق افتاد ملهم از 30 سال انقلاب اسلامي در ايران است و به همين دليل نياز به هيچ تغييري در درون ايران نيست.
با اين گفتمان ايران سعي دارد وانمود کند “گوي آتشين انقلاب “در خارج از مرزهاي ايران ودر کشورهاي عربي به صورت جنبش هاي اعتراضي بروز نموده و از اين بابت خطري متوجه ايران نيست، زيرا از ديدگاه حاکمان ايران سر کوب سياسي مردم توسط حکام عرب بر خلاف عدالت ديني مو جود در ايران است و اين امر باعث جنبشهاي مردمي در بسياري از کشورهاي عربي خواهد شد.
تلاشهاي ايران براي خالي نمودن انقلاب مردم تونس از ويژگي هاي ملي و مردمي ناشي از مشارکت همه قشرها و جريان هاي اجتماعي و سياسي، از جمله اقداماتي است که در خدمت نفوذ و سلطه ايران در منطقه است. همچنين هدف اين کوشش ها، قدسيت بخشيدن به رژيم اسلامي در درون ايران به منظور مقابله با ” ترسي است که امکان جلوگيري از آن نيست” واين ترس همانا، تهديد تاج وتخت مقدس ولايت فقيه است.
منبع: سايت ايلاف