بلاتکلیفی حکومت در برخورد با «سران فتنه

By A A ژانویه9,2011


.

احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان و امام جمعه‌ی موقت تهران روز گذشته، هفدهم دی‌ماه ۸۹، با اشاره به محمد خاتمی رئیس جمهور پیشین او را یکی از “سران فتنه” خواند و گفت، آنها فهمیده‌اند که باید بروند و خواهند رفت. در روزهای گذشته حامیان دولت و برخی از نمایندگان رهبر جمهوری اسلامی در نهادهای مختلف از قوه‌ی قضاییه خواسته‌اند مهدی کروبی، میرحسین موسوی و خاتمی را به عنوان “سران قتنه” بازداشت و محاکمه کنند. در ادبیات رسمی جمهوری اسلامی جنبش اعتراضی به نتایج اعلام شده‌ی انتخابات سال ۸۸ “فتنه” و سران اصلاح‌طلبان مسئول ناآرامی‌ها خوانده می‌شوند.

اقتدارگرایان و هزینه کردن نظام؟

با اوج گرفتن حمله به اصلاح‌طلبان و درخواست حذف کامل آنها از صحنه‌ی سیاسی جمهوری اسلامی شماری از اصولگرایان و محافظه‌کاران نیز به انتقاد از این برخوردها پرداخته‌اند. اصولگرایان این حرکات را به “جریان‌های افراطی” و “اقتدارگرایان” نسبت می‌دهند. روزنامه‌ی جمهوری اسلامی در سرمقاله‌ی روز شنبه، ۱۸ دی‌ماه که زیر عنوان «اباحیگری زیر نقاب دین» منتشر شد نوشت «اگر این جریان افراطی مهار نشود، اسلام و نظام جمهوری اسلامی را برای تحقق امیال خود هزینه خواهد کرد.»

روزنامه‌ی جمهوری اسلامی دغدغه‌ی اصلی خود را حفظ نظام معرفی می‌کند و می‌نویسد «در کوران حوادث، آنچه به عنوان اصل خدشه ناپذیر باید مورد نظر همه باشد و مورد اهتمام قرار گیرد اینست که نظام جمهوری اسلامی حفظ شود.» به نوشته‌ی این روزنامه پایبندی به اصول قانون اساسی ضامن حفظ نظام و بقای اسلام در ایران خواهد بود.

انحراف‌های خطرناک

سرمقاله‌ی روزنامه جمهوری اسلامی در ادامه به بررسی میزان پایبندی به قانون اساسی پرداخته و می‌نویسد «این بررسی، دو بخش دارد، یکی بخش رسمی که به قوای سه گانه و نهادهای نظارتی مشخص شده در قانون اساسی مربوط است و دیگری بخش غیررسمی که عمدتاً اشخاص و رسانه‌ها عهده‌دار آن هستند.»

این روزنامه با ذکر این که بی‌توجهی به اصول قانون اساسی در هر دو بخش کاملا آشکار است می‌افزاید «متأسفانه، در شرایط کنونی کشور، بخش غیررسمی جامعه نه تنها به این وظیفه بزرگ، مهم و اثرگذار خود عمل نمی‌کند بلکه آشکارا به انحرافات خطرناکی دچار شده است که اگر ادامه یابد نتیجه‌ای جز هرج و مرج و حاکمیت زور و قلدری نخواهد داشت.»

روزنامه‌ی جمهوری اسلامی در بخش دیگری از سرمقاله‌ی روز شنبه‌ی خود می‌پرسد «چرا بعضی محافل سخنرانی و مداحی به محکمه قضائی تبدیل و در آنها اشخاص گوناگون به فساد، وابستگی، خیانت، براندازی و… محکوم می‌شوند و حکم صادره توسط سخنران یا مداح، لازم الاجرا قلمداد می‌گردد؟» سرمقاله‌نویس در ادامه ابراز تعجب می‌کند که چرا «همین صحنه‌ها بارها از رسانه ملی پخش می‌شوند!»

نقش نهاذها و نماینذگان رهبری

در سرمقاله‌ی روزنامه‌ی جمهوری اسلامی به نقش نهادها و افرادی که نمایندگان رهبر جمهوری اسلامی آیت‌الله علی خامنه‌ای هستند یا از سوی او منصوب شده‌اند اشاره‌ای نشده است. یکی از این نهادها رادیو و تلویزیون است که در انعکاس اتهام‌های وارد شده به رهبران اصلاح‌طلبان و درخواست محاکمه‌ی آنها نقش مهمی برعهده دارد. رئیس سازمان صدا و سیما را رهبر جمهوری اسلامی منصوب می‌کند.

یکی دیگر از این رسانه‌ها روزنامه‌ی کیهان است که مسولیت آن را حسین شریعتمداری به عنوان نماینده‌ی رهبر جمهوری اسلامی در موسسه کیهان بر عهده دارد. سخنگوی قوه‌ی قضاییه بارها گفته است تصمیم برای بازداشت و محاکمه‌ی کسانی که سران فتنه خوانده می‌شوند تنها در اختیار قوه‌ی قضاییه نیست. او می‌گوید از نظر نظام این محاکمه “اقتضائاتی” دارد که هنوز فراهم نشده است.

احتمال حذف بخشی از اصولگرایان؟

حسن روحانی رییس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در واکنش به درخواست برخی از حامیان دولت برای “رد گسترده‌ی صلاحیت منتقدان و اصلاح‌طلبان” در انتخابات آینده به خبرگزاری ایسنا گفت «باید فضای اتهام، تهمت و بهم پریدن را از بین ببریم.» هفته‌ی گذشته داریوش قنبری سخنگوی فراکسیون اقلیت مجلس حمله‌های اخیر به شخصیت‌های اصلاح‌طلب را کار جریانی تندرو و افراطی عنوان کرد که به زعم او حتا در میان اصولگرایان نیز پایگاهی ندارند.

رسانه‌های خبری حامیان میرحسین موسوی معتقدند شباهت میان عبارت‌ها و اتهام‌هایی که علیه شخصیت‌های اصلاح‌طلب مطرح می‌شود نشانگر آن است که این حمله‌ها «در یک مرکز خاص “بخشنامه” شده‌اند.» در مورد ماهیت این “مرکز خاص” و ارتباط آن با بالاترین مراکز تصمیم‌گیری در جمهوری اسلامی گمانه‌زنی‌های متفاوتی وجود دارد.

میر حسین موسوی اخیرا اعلام کرده است وقایعی که در انتخابات سال ۸۸ رخ داد پرده‌ی آخر نمایشی بوده که از بیست سال پیش به منظور یکدست کردن حاکمیت آغاز شده است. ناظران معتقدند با توجه به اعتراض‌های شماری از اصولگرایان در روزهای گذشته ظاهرا این “حاکمیت یکدست” تمام گرایش‌های این جناح را نیز در بر نمی‌گیرد.

Deutsc
he welle

By A A

Related Post