سیاسی مسالمت امیز انان که بر اساس بند های قانون اساسی نظام ایران بوده است، از نگاه رژیم تهران
محارب و مخالف امنیت نظام تلقی میشود،ایا اگر حبیب الله در تهران و یا اصفهان زندگی میکرد و چند برابر از انچه به او اتهام وارد کرده اند، وارد میکردند، حکم اعدام برای او صادر میشد!؟ به احکام تمامی زندانیان سیاسی در طول 10 سال اخیر که در تهران برای زندانیان صادر شده و بعضی ها در نامه های خود و عملکرد سیاسی خود بسیار
رادیکال تر از حبیب الله بوده نگاهی بیندازید، اتهامات انان تماما در حول و حوش اتهامات حبیب الله کورد است، در اتهامات انان توهین به رهبری و نظام مقدس ولایت فقیه هم قید شده است، اما در اخر محکوم به
چند سال زندان و ممنوعیت از این و ان میشوند، که صد البته هم قابل قبول نیست، اما زندانیان کورد، بلوچ، عرب اهوازی، و غیره تنها به دلیل اینکه متعلق به یک ملیت غیر از ملیت حاکم تعلق دارند، با خطر مرگ و اعدام و تنها به خاطر فعالیت های فرهنگی و یا حتی کمی سیاسی مواجه میشوند و انکه شانسی داشته باشد به زندان طویل المدت.
انچه به نام اعترافات حبیب الله لطیفی و به عنوان دادرسی از ان در دادگاه نظامی و چند دقیقه ایی او را محکوم به اعدام کرده اند باطل و فاقد ارزش حقوقی و از نگاه اکثریت مردم کورد یک حکم سیاسی برای
خفه کردن صدای حق و مطالبات عمومی مردم کوردستان ایران است، مردم میدانند که این حبیب الله نیست که اعدام میشود، این صدای کوردستان و به مانند دیگر مناطق ملی،قومی است که اعدام میشود،تا با پخش رعب و وحشت، پایداری و استقامت را در روح جوانان انان بکشند، تا دیگر هیچ کوردی حرف از حقوق و هویت خود نگوید.
این حقیقتی است که بارها همه ما به ان فکر کرده ایم، و شاهد صدها نمونه ان بوده ایم، اعدام های فله ایی در مناطق اتنیکی و ملی، در مقابل چند اعدام انگشت شمار در مناطق مرکزی ایران،، اعدام ها در اقلیم های غیر حاکم و بر طبق سیاستهای تفریس و ستم حد ومرز، و قانونی نمی شناسد و همه کس و با هر جرمی و
حتی اگر جرمی مرتکب نشده اند، باید اجراء شود تا صدای ظلم ستیزی ساکنین مفلوک این اقالیم خفه شود. مهم نیست که این انسانها حبیب الله باشد،یا عبدالرئوف شه بخش یا حمید سواری اهوازی، مهم له کردن انسان هایی است که تارهای صوتی انان نوا و نسیم ازادی را به میان مردمان خود میبرد.
سازمان عفو بینالملل روز جمعه چهارم دی ماه طی بیانیهای از مقامات ایران خواست تا با برگزاری مجدد یک دادگاه عادلانه برای حبیبالله لطیفی، حکم اعدام او را لغو کنند. در این بیانیه به روش برگزاری دادگاه این فعال کرد اشاره شده و این موضوع مورد توجه قرار گرفته که دادگاه غیرعلنی بوده و خانواده متهم حق حضور در آن را نداشتهاند.
سازمان دیدهبان حقوق بشر نیز طی بیانیهای با اشاره به شکنجهی آقای لطیفی در زندان و اعترافاتی که تحت شکنجه از او گرفته شده و مبنای دادرسی قرار گرفته، خواهان اعاده دادرسی این متهم شده است.
حبیبالله لطیفی، دانشجوی سال آخر رشته مهندسی صنایع در دانشگاه ایلام، روز اول آبان سال ۱۳۸۶ بازداشت شد. وی به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” و “محاربه” به اعدام محکوم شده است.
امید ان را داریم که حبیب الله از این حکم بربریت و با تلاش سازمانهای حقوق بشری و بنیادهای ازاد طلب نجات یابد و این جوان که ارزویی جزء زیستن به مانند یک شهروند عادی که اجازه تنفس کردن از او گرفته نشود، به اغوش خانواده خود برگردد، ارزویی که حاکمان رژیم جهل و ستم ایران با ان غریبه هستند.
25 دسامبر 2010