انکارا در قبال ایران و نادیده گرفتن تحریم های بین المللی شورای امنیت س م و اقدامات یکجانبه دولت امریکا و اتحادیه اروپا، واشنگتن در قتابل کمکهای نظامی و دیگر روابط بازرگانی با ان کشور تجدید نظر خواهد کرد، و از این پس فروش و کمک تسلیحاتی واشنگتن بخصوص در حیطه فروش هواپیماهای جنگی و قطعات و بمب های مربوطه به ترکیه، با مانع روبرو خواهد شد.
خب، طبق عرف سیاسی بلافاصله هم کاخ سفید و هم انکارا چنین خبری را تکذیب کردند، اما پیام باراک اوباما ریئس جمهوری امریکا که با تاخیر فرستاده شد، انتظار ان میرفت، و منتقدین سیاست باراک اوباما و بخصوص در کنگره و سنای امریکا بارها از تعلل کاخ سفید با ترکیه و درگیری سیاسی ان کشور با اسرائیل برای تسخیر بازارهای دول عربی و مردم احساسی ان کشورها گله کرده بودند، و انتظار ان میرفت که بلاخره برای یکبار هم که شده واشنگتن پیام خود را به ترکیه برساند.
طبعا قبل از پیام ، سفرهای بعضی از مقامات نظامی و سیاسی ایالات متحده به ترکیه، که اخرین ان اقای استوارت لوی معاون وزارت خزانه داری در امور تروریسم و مسئول پرونده تحریم ها بر علیه سپاه پاسداران بود، که در این ملاقات ها کلیه روابط و حجم و نوع مبادلات بازرگانی ترکیه و بخصوص در عرصه انرژی مثل فروش بنزین ترکیه به تهران(و یکروز بعد از این ملاقاتها تانکر بنزین کش ترکی که حامل بنزین برای سپاه بود بلافاصله بعد از دریافت پیام رادیویی از ارتش ترکیه مسیر خود را عوض کرد) به گفتگو نشست، و قاعدا مسئله تاثیر منفی ان بر روابط با امریکا و عدم فروش ادوات جنگی به ان کشور، در دستور مذاکرات قرار گرفته است.
سايت “ديپلماسي ايران” نزديک به صادق خرازي سفير سابق رژيم در فرانسه در مطلبي با عنوان “ترکيه بر سر دوراهي ايران و آمريکا” از تشديد فشار واشنگتن بر آنکارا در ارتباط با جمهوري اسلامي خبر داده است.
اين منبع نوشت : گرچه خبر اولتيماتوم دادن اوباما به اردوغان مبني بر توقف گسترش روابط اين کشور با ايران و رفع کدورت با اسرائيل، هم توسط منابع ترک و هم به وسيله امريکايي‌ها تکذيب شد، اما کمتر کسي مي‌تواند باور کند که ترکيه اين روزها فشاري را از طرف امريکا احساس نمي‌کند. ترکيه بعد از امضاي بيانيه تهران به همراه برزيل براي مبادله سوخت هسته‌اي و راي منفي به قطعنامه 1929 عليه ايران به شدت از طرف متحدان غربي‌اش مورد غضب قرار گرفته است.
متخصصین نظامی و استراتژیک میگویند که برای ترکیه بسیار گران و ناکارامد خواهد بود، که اگر به سمت ایران و به خاطر سود ناچیز اقتصادی از غرب و حتی اسرائیل روی برگرداند، حتی اگر این مسئله مصلحتی هم باشد، زیرا اولا ترکیه به شدت به تکنولوژی و واحد پول غرب برای اقتصاد خود محتاج است.. ثانیا ترکیه عضو ناتو و به شدت به سلاح های امریکایی برای حفاظت از خود نیاز دارد، سوما اصلا تمام سیاست های اخیر ترکیه برای بازی نقش رهبر در جهان اسلام و به مانند زمان عثمانی ها، اما بدون حمله نظامی و تاثیر گذاری بر سیاست های منطقه که کاربرد داخلی دارد تا بتواند رای های مردم را در انتخابات بخرد، ایجاد شده است، اما با تمام این احوال زمان، زمانی است که که استراتژی غرب و در راس ان امریکا در منطقه
شوخی بردار نیست، و سنگر های سیاسی و اقتصادی دیگر جایی برای این بازی ها قائل نیست، زیرا خطر اتمی شدن نظام ایران و تهدید دوستان و متحدین غرب، و متعاغب ان گسترش مسابق تسلیحاتی اتمی در منطقه خطری است که به هیچ وجه امریکا و متحدین ان چشم خود را بر ان نخواهند بست.