مذاکراتی که شروع نشده شکست آن در آلمان اعلام شد

شوند برای رسیدن به نتیجه در آن شرکت می کنند و نه هیات های نمایندگی 6 کشور – شورای حکام اتمی- روی آن حساب می کنند. دو طرف اصول دیپلماتیک را مراعات می کنند. اولی، دومی را متهم به خریدن وقت می کند، و دومی، اولی را متهم به تلاش برای جلوگیری از دست یابی ایران به فن آوری اتمی. هم اولی و هم

دومی، آماده واکنش های نظامی شده اند و یا حداقل ادعای این آمادگی را می کنند. اولی به رهبری امریکا میگوید گزینه نظامی روی میز است و سخنگوی واقعی دومی – علی خامنه ای- به فرماندهان سپاه اعلام آماده باش کرده است. (سخنرانی اختتامیه کنگره سپاه در حضور رهبر). نه فقط این، بلکه فرمانده نیروی زمینی ارتش بدون نام بردن از “مین” مدعی شده که زمین جنوب کشور را آماده پذیرائی از مهاجمین کرده است.

در این حال و هوائی است که روز گذشته خبرگزاری رویتر از کنفرانس خبری صدراعظم آلمان “مرکل” این جمله را بلافاصله روی تلکس خبری خود منعکس کرد:

آنجلا مرکل صدر اعظم آلمان گفت به نظر نمیرسد ایران برای حل پرونده هسته ایی تلاش جدی داشته باشد و بعید است گفتگوهای جدید به نتیجه ای برسد. تاکنون گفتگوهای زیادی با تهران انجام داده ایم و فکر نمیکنم دیگران تعجب کنند که بگویم شک دارم گفتگوهای جدید به جایی برسند.