مردم ایران طی ۴۰ سال اخیر دارای تجربه‌ی یک انقلاب و چند جنبش ازجمله، جنبش ۱۸ تیر ۷۸ و جنبش سبز هستند.
گمان نمی‌کنم هیچ ایرانی آگاه و باانصافی نخواهد از این تجربیات درس بیاموزد.
شاه در دوره‌ی فواران انقلاب اعلام کرد که مردم، من صدای انقلاب شمارا شنیدم. البته میزان بی‌اعتمادی به‌اندازه‌ای بود که مردم این حرف شاه را نشنیدند.
امید است این بار حاکمین و نیز ما مردم، از آن تجربه بیاموزیم و تا خشونت همه‌ی کشور را در بر نگرفته، صادقانه صدای یکدیگر را بشنویم.
تجربه‌ی جنبش‌های سرکوب شده، طی ۴ دهه‌ی پیش به ما می‌آموزد که خشونت از هر سو که باشد، نتیجه‌ی عکس خواهد داشت. بنابراین باید از رفتار تند، از سوی هر کس، پرهیز کرد.
باید به خواسته‌های ملت تن بدهند و موجبات خشونت‌ورزی را به وجود نیاورند. جنبش اخیر بر دوش گرسنگان است و به همین دلیل، آنها چیزی برای از دست دادن، ندارند.
شرایط امروز به‌هیچ‌وجه از دید آگاهان و آزادیخواهان، غیرمترقبه نیست. پیش‌بینی‌ها، بروز شورش‌های کور خیابانی را وعده می‌داد که خوشبختانه، در شکل اعتراضات مسالمت‌آمیز بروز کرده است.