کنگرۀ ملیت های ایران فدرال بهمۀ انسانهای دموکرات (آزادیخواه وتبعیض ستیز)، و بهمۀ ملیت های محکوم، وقربانیِ زبان- کُشیِ نود ساله درایران، روزجهانی زبان مادری را صمیمانه تبریک می گوید. با هم، و درکنارهم، برعلیه، نظام ولایت فقیه مبارزه کنیم، به امید روزی که همگی شاهد آزادی آموزش زبانهای مادری، درکنارِآزادیِ همه ادیان و اعتقادات سیاسی باشیم.
بیست یکم فوریه (مطابق بادوم اسفند)، درآخرین سال قرن بیستم (١٩٩٩)، ازطرف یونسکو، و بنا به درخواست کشوربنگلادش، روزِ بزرگداشتِ جهانیِ زبانِ مادری اعلان شد، ودرتمام دنیا برسمیت شناخته گردید. همۀ کشورهای عضوِسازمان ملل متحد و دولتهایِ کلیۀ کشورهایِ عضو، از جمله جمهوری اسلامی ایران (ج.ا.ا)، مُلزم به حرمت به زبان های مادری (غیررسمی یعنی ممنوع الدریس وتحصیل برای کودکان غیرفارسی زبان )، و رعایتِ مفادِ پنجاه ودومادۀ “اعلامیۀ حقوق زبانی” شدند، که بخشی ازمیثاق های حقوق بشر، درکنارحقوق کودک و…محسوب می شود. طبق انتظار، رژیم تامیت گرا و آسمان محورِ ولایت فقیهِ (ج.ا.ا) (دربرابرنظام های انسان محور با دموکراسی مدرن) ، پنجسال آنرا مسکوت گذاشت، و تنها بسبب اعتراض ملیتهای محکوم در داخل و خارج، فشاریونسکو، و انعکاس وسیع آن، با ریاکاری، ظاهرسازی، و برای رفع تکلیف، به آن تن درداد.
جمهوری اسلامی ایران، درتکملۀ سیاستِ نود سالۀ زبانکُشی وفرهنگ ستیزِ دورانِ پهلوی از (١٣٠٤ ه.ش: 1925م) تا به امروز، بربریتِ انحصارِمذهب جعلی، و ضد بشری ولایت فقیه را، بر توحشِ انحصارِزبانیِ دورۀ پهلوی، افزود، تا انحطاطِ فرهنگی درایران، بدین غایت رسید:
ایران درتحتِ حاکمیتِ نظام ولایتِ فقیه، نسبت به جمعیتش، دریک شرایطِ غیرجنگی، هم بالاترین تعداد اعدام ها، وهمچنین، بیشترترین میزان صدورِ مغزها، یعنی سرمایه های انسانی را، درجهان دارا است، البته درکنارِ ارقام تصورناپذیر: دزدی ها، اختلاس ها، غارت ها و در واقع فرار، صدور واتلافِ سرمایه های مالی و مادی کشور؛ بجای سرمایه گزاری برای ایجاد کارو رشد فرهنگ های سرکوب شده تا امروز.
اشاره شد که بشریت ” روزِجهانیِ زبانِ مادری ” را از( ٢١ فوریه ١٩٥٤ )، مرهون و مدیونِ مبارزاتِ مردم بنگلادش، بخاطرِ دفاع از زبان مادری شان است، که منجر به جدائی بنگلادش (پاکستان شرقی سابق) ازپاکستان (غربی سابق) کنونی شد.
تجزیۀ پاکستان بخاطرِ زبان کُشی، نخستین نمونه، ونه آخرین مثال درقرن بیستم بود. که یاد آورِآیندۀ مشابه ِ تمام رژیمهایِ تک فرهنگی، با زبان انحصاری، ودرکشوری چندملیتیِ میباشد. رژیم غرق شده: درزبانکشی، آزادی ستیزی وطرفدارِتبعیض های جنسیتی- زبانی ودینی-عقیدتی است. هیچ نظامی، با ظلم واستبداد، و نابرابری وکشتارباقی نمانده است، بخصوص درشرایط بیداری ملتها، ملیتها، ودرعصرهویت طلبی آنها.
نترسیم : آنچه پاره میشود زنجیرحقارت انسان هاست و آنچه درهم می شکند، قفسِ اسارتِ بشریت است.
کنگرۀ ملیتهای ایران فدرال
24 فوریه 2016